Met de zon op onze bol fietsen we verder langs een mooie rotskust waar geen einde aan lijkt te komen. We fietsen op een wegrichel tussen bergen en zee. In de verte zie ik nog een lang viaduct over het waarover de autosnelweg loopt. Zoals altijd volgt het spoor dezelfde route als onze weg. Na een week weet ik ondertussen de dienstregeling op Sicilië wel uit m'n hoofd.
We volgen nog een tijdje een boulevard, het fietsen gaat makkelijk en we zijn al snel in de buurt van Termini Imerese. Na een weer wat kortere rit van 52 kilometer vinden we een kampeerterrein aan de kust bij Buonfornello, een echte strandcamping. We hebben er een eigen plek met eigen keukentje, toilet en een heerlijk koude douche.
Onze overburen Antonino en Simone (peuter en kleuter) vinden ons erg interessant, vooral onze miniklapstoeltjes blijken een succes. (dat vonden wij ook al!) Antonino wordt overmoedig en probeert de tent te enteren, zijn moeder komt ons redden. Onze achterburen nodigen ons uit op de koffie en we voeren min of meer een gesprek in het Italiaans, dat valt niet mee maar we begrijpen elkaar een beetje. Ze laten merken dat ze verbaasd zijn over de afstand die we al gefietst hebben en dat ze dat zelf niet zo snel zullen doen. Verder maken ze ons duidelijk dat als ze ons ergens mee kunnen helpen we ze dat moeten zeggen. Later op de avond maken ze dat waar. We zitten te kaarten met de speelkaarten op de grond. Ze komen ons een tafel en stoelen brengen met daarbij een bekertje zelfgemaakte vruchtenbowl met verse vruchten en vino rosse frizante. We worden er verlegen van en bedanken ze nog maar eens een keer. Tijdens het kaarten worden we aangemoedigd door Antonino en Simone die weer plaats hebben genomen in 'hun' stoeltjes.
De Italianen die hier kamperen gaan niet vroeg slapen, ze gaan naar de open lucht disco en dat kunnen we horen. Toch slapen we goed.
