De lente is begonnen, de zomertijd ingegaan.
De eerste lentezon roept. Fiets en tent kijken me vragend aan.
In een paar dagen, via paalkampeerplekken, rondom de Biesbosch. Een route is zo gepland.
Een mooie gelegenheid om nieuwe kampeerspullen te proberen. Met nieuwe titanium pannen, een lichtgewicht brander en luchtbed, een
zelfgemaakt windschermpje van soepblik en nieuwe voortassen is mijn bepakking lichter dan ooit.
De Biesbosch, ontstaan in de jaren na de St. Elisabethsvloed van 1421 door overstroming van de Groote ofte Zuydt Hollantsche Waert. In de jaren hierna bleef het gebied overstroomd worden en vormde zich een gebied met kreken en riet.
Een gebied waar ik de komende drie dagen rond en doorheen zal fietsen.
De grootste uitdaging hierbij zal zijn om, om te gaan met de gevolgen van de ziekte van Lyme. Afgelopen zomer heb ik mijn fietstocht door Bosnië moeten afbreken vanwege, wat later bleek, de gevolgen waren van een eerder opgelopen tekenbeet.
Uit voorzorg zal deze tocht zoveel mogelijk over bekende wegen gaan zodat de kans om de weg niet meer te weten minimaal is, zal de tocht dicht bij huis plaatsvinden zodat ik makkelijk thuis kan komen als de zeurende pijn in gewrichten en hartstreek dwingt tot opgeven en fiets ik slechts korte afstanden om te lange concentratie te voorkomen. Dat de bepakking lichter is dan gebruikelijk vormt een toevallige compensatie voor mijn ontplofte lichaamsgewicht.
