Naar Bella Krajina

Afgelopen nacht kwam er weinig van slapen, wel van muziek luisteren. En dat voor € 20,- per nacht (het dubbele van de tot nu toe gangbare prijs.)
Opgelucht verlaat ik het kampeerterrein en zeg dag tegen mijn Oostenrijkse medefietsers.

Vandaag rij ik een route die ik al eens met de auto heb gereden, maar dan in omgekeerde richting en nu zoveel mogelijk over binnenwegen.
Door het dal en langs wijngaarden. Even later via een mooie maar steile klim door de bossen. Eenmaal over de top zoef ik naar beneden om even later te stoppen voor, jawel, een cappuccino voordat ik mijn route langs de wijnranken vervolg naar Brežice.

Na Brežice volg ik de Krka via de kleine weggetjes, die niet op m'n kaart staan. Het is mooi en rustig fietsen maar wel wat steiler dan de hoofdweg.

Bij Kostanjevica na Krki eet ik m'n brood in het park onder de bomen. Kinderen spelen in de rivier. Het gezin merkt mij op, dat wordt even lekker kletsen.

Eenmaal uitgerust vervolg ik m'n route. Op 't heetst van de dag en tijdens mijn middagdip rij ik door een vlak gebied, met helaas weinig schaduw. Ik fiets zo rustig mogelijk en op de kleine klimmetjes rijd ik op reserve. Door de warmte, tegen de 39°C, ga ik bijna hyperventileren. Ik dwing mezelf om rustig te ademen.

Rond twee uur 's middags ben ik in Novo Mesto. In de stad is het nog heter, er is niemand op straat. Verderop, in Dolnja Težka Voda, stop ik voor een cappuccino (nou ja, twee).
Ik ben al in de klim richting Bella Krajina en hier boven de heuvels hangen wat meer wolken. Ook is het meer bebost. De temperatuur is zo'n 10 graden gezakt naar een aangenaam koele 31°C, waar ik eigenlijk al een beetje op hoopte.

Nog steeds zonder tot het uiterste te gaan, klim ik geleidelijk de Vahta omhoog. De klim loopt lekker en is net niet te steil. Ik bereik de top op 615 meter waar ik even later geniet van het uitzicht.

Ik rij Bella Krajina binnen, waar het heiig en warm is. De afdaling duurt tot Metlika waar ik nog net voor sluitingstijd (op zaterdagmiddag) bij de supermarkt ben.

Het kampeerterrein bij Primostek lijkt me verschrikkelijk, een grote groep feestvierders en geen fatsoenlijk sanitair. Dan maar door naar kamp Podzemelj ob Kolpi en dat blijkt inderdaad de betere keus.
116 Kilometer zitten erop.

Het eerste wat ik doe is lekker afkoelen door te zwemmen in de Kolpa. De schoonste en warmste rivier van Slovenië, op de grens met Kroatië. In deze rivier heeft Tomas zich al eens uitgeleefd met duiken en heeft Ilse al eens als eerste van ons naar Kroatië gezwommen.
Als het eenmaal donker is wordt het tijd om te gaan slapen. Net als ik de tent in kruip zet er aan de overkant iemand Kroatische volksmuziek op, op volume................had ik maar oordoppen.