Lujzijana i Karolinska cesta

Ook deze nacht kwam er weinig van slapen door het Kroatische volksfeest aan de overkant maar daardoor ben ik wel om 6 uur op, inpakken en op pad maar.
Om 7 uur verlaat ik Podzemelj, de zon is nog niet door de wolken heen waardoor ik nog in betrekkelijke koelte kan fietsen. De route langs de Kolpa is een bekende, wel wat zwaarder nu met m'n bepakking.

In Vinica stop ik voor twee cappuccino wat mij twee euro lichter maakt. Er stopt een fietser en die vraag ik meteen naar de beste route naar Delnice en eventueel naar Krk. Hij stelt voor via de Kroatische kant te fietsen. Door Slovenië is het veel steiler en soms onverhard.

Dit blijkt een goed advies, ik rijd op de oude weg van Karlovac naar Rijeka die nu vrij rustig is. Ik klim wel een paar keer tot bijna 900 meter maar de stijging is geleidelijk en nergens meer dan een bescheiden 10%. De weg blijft op hoogte rond het dal gaan. Ik kijk vanaf flinke hoogte op de snelwegen en krijg vele mooie uitzichten.

Lekker picknicken onderweg. Op de kaart wordt deze weg als mooie route aangegeven en dat is het zeker! Deze weg, de Lujzijana cesta is ooit aangelegd ten tijde van Napoleon. Een geluk dat de weg zo hoog loopt, de temperatuur blijft onder de 36°C.

Bij Delnice wordt het drukker maar gelukkig nemen de meesten de tolweg. Helaas rijden de anderen alsof ze op een racecircuit rijden (het echte is 40 kilometer verderop). Bij Lokve (Risnjak) zie ik geen enkele aanwijzing dat er een kampeerterrein is. Passerende automobilisten die ik aanhoud weten er ook geen.

Wat nu? Als ik ga zoeken en ik vind niks dan is het te laat om verder te rijden naar een volgende. Het is nog maar drie uur in de middag en ik besluit om verder te rijden, richting de kust. 50 Meter terug is de afslag om via een binnenweg, de Karolinska cesta, richting Krk te rijden.

;

Stijgingspercentages op de binnenwegen zijn anders dan op de oude doorgaande weg. Wisselende stijgingen en dalingen tot 17% (!!). Het klimtoetje van de dag.
De route is geweldig mooi. Bij het leuke dorpje Fužin rij ik langs een prachtig meer. Via kleine dorpjes, kronkelwegen en uitdagende klimmen klim ik richting hemel. Ik kom boven op de laatste heuvel voor de kust.

Als ik over de rand kijk zie ik beneden de kust en Rijeka, Bijna recht onder me, alsof ik op de Tafelberg sta. Met fiets en al duikel ik als ware over de rand om me van bijna 1000 meter hoogte naar beneden te storten. Het dalingspercentages komt hier nauwelijks onder 20%. Met dichtgeknepen remmen daal ik af met 15 à 20 km/u. In de haarspelden met kasseien haal ik mijn voeten uit de pedalen net als even later als ik door het dorpje rij.

Helaas kan ik niet rechtstreeks op de brug naar Krk komen en ik volg een omleiding die mij zo'n 10 kilometer extra kost. Na een rit van 140 kilometer kom ik aan op camping Njivice waar ik mijn tentje bijzet op het plekje van Nederlanders met Bosnische wortels. Hun gastvrijheid helpt mij de vermoeidheid even te vergeten.