Lemesos rond

's Ochtends is er nog steeds niemand te bekennen terwijl ik de vorige avond toch licht heb gezien. Het is toch bijzonder wakker worden in een B&B zonder beheerder.
Inmiddels is het tijd om te vertrekken, Kourion gaat zo open. Ik laat de sfeervolle binnentuin achter me en na m'n rondje door het dorp fiets ik naar Kourion dat een paar kilometer van het dorp af ligt.

Bij Kourion lijk ik de eerste bezoeker van de dag. Ik wandel in m'n eentje over het Romeinse marktplein waar ik even verderop begroet wordt door, wat ik denk aan hun bezigheid te zien, archeologen.

In alle rust kan ik een bad nemen in de thermen. Helaas zonder water en zonder vloer in 't bad. Een korte wandeling later zit ik in een muisstil theater, op de bühne en ook op de tribune.

Onderweg zijn de uitzichten over de baai en langs de kust zeker de moeite waard, die Romeinen wisten wel waar ze hun stad bouwden. Of toch niet want uiteindelijk is de stad al eens verwoest door een aardbeving.

Na een wandeltocht van zo'n anderhalf uur heb ik vrijwel alle resten van de Romeinse stad en van de buitenhuizen bezocht. Ik stap op de fiets om richting Kolossi te rijden.

De route loopt deze keer over een kustvlakte, tussen graanvelden en wijngaarden. Rondom me niets dan akkerland. In de middeleeuwen werd de landbouw in deze relatief vruchtbare rivierdelta al vanuit het kasteel geregeld, het middeleeuwse kasteel van Kolossi. Klein en vierkant.

Vanaf Kolossi kies ik eerst een route richting het zoutmeer. Ook nu fiets ik weer langs akkers en gaarden maar ook door de bossen. En ... tussen de Engelsen. Sommige delen van Cyprus zijn Brits grondgebied met daarop legerbases. Vlakbij het zoutmeer ligt dan ook een RAF basis.

Na het zoutmeer draai ik weer om, er loop geen verharde weg langs de zuidkant van het meer. Terug door het woud en daarna tussen de sinaasappelboomgaarden, waarna ik meteen Lemesos binnen fiets. Aan de mooie omgeving komt een eind. Ik krijg er een mooie boulevard voor terug, even op 'n bankje genieten maar van de zon en de zee.

Na de drukte van de stad vervolgt de route, die inmiddels de B1 heet, de contouren van het landschap, zowel in horizontale als verticale zin. Omdat naast de B1 de snelweg loopt fiets ik heerlijk ontspannen naar Governor's Beach om daar op Kalymnos campsite mijn tent op te slaan. Alweer geen beheerder te zien. Wel vriendelijke caravanbewoners. Als enige bezoeker heb ik de voorzieningen helemaal voor mezelf.