Vinska Cesta

Na een stille nacht volgt een mooie ochtend met oranje gekleurde wolken. Toch ziet het er niet naar uit dat het gaat regenen.
Als ik afdaal van de heuvels rijd ik door de mist. Nadat ik inkopen heb gedaan gaat het regenen, bah! Regenjasje aan, schoenen in de tassen, plastieken zak rond de stuurtas. Na wat vragen vind ik in één keer de gerichte weg naar het pontje over de Sava. Het is een klein pontje dat aan 'n kabel zit die over de rivier gespannen is. Ik vaar over een snel stromende rivier, 'n mooi gezicht. (Dat helaas niet op de foto komt vanwege de regen).
Na de pont fiets ik eventjes door een stukje polder, net als aan de andere kant van de rivier.

Eenmaal Zaprešić voorbij, kies ik voor een snelle vlakke weg met langs razende auto's in plaats van de iets pittoreskere (gekuilde) weg door de dorpjes langs de heuvelranden.
In Zabok is het tijd voor twee cappuccino, het is dan zelfs eventjes droog. Straks ga ik de heuvels door maar eerst geniet ik van m'n pauze in een leuke koffiebar met goede muziek en 'n toffe barman. We kletsen wat over mijn fietstocht. Hij vraagt hoe ik naar Lendava rij, 'via de oude weg?'. Ik zeg hem dat ik eerst een stukje richting Krapina rij en dan via Ivanec. Een mooi route zegt ie, en dat is het!

De oude weg naar Krapina is al mooier dan het voorgaande stuk van de route en de route naar Ivanec is dat helemaal. Het landschap is als dat aan de Sloveense kant, steile heuvels die hoog boven het dal uitsteken met wijn- en maïsbouw op de flanken. Huisjes helemaal bovenop.
Soms is het klimmen geblazen, eerst twee keer 8% en dan een keer 11%. Op de kaart heb ik een top van 727 meter gezien. Daar moet ik langs, vlak langs dus. Met 11% 600 meter de hoogte in.

Na de afdaling, in de regen, is het gedaan met het mooie landschap. Onderaan in de uitlopers van de heuvels is het weer droog. Tijd voor de boterhammen.
Ik duw hard door, over de rechte drukke wegen, Varaždin door, Čakovec door, van Drava naar Mura.
Na Čakovec wordt de omgeving weer mooier, dat vinden de ooievaars ook.

Bijna ben ik bij Mursko Središće als het opnieuw begint te regenen. Ik passeer de grens, fiets de Mura over en nat bereik ik, na een rit van 122 kilometer, Lendava. Het begin- en eindpunt van m'n fietstocht.
's Avond ga ik nog even het thermale bad in. Daar mijmer ik na over deze fietstocht. Wat was Bosnië geweldig om door te fietsen, vol met afwisseling en ontzettend mooi.
Ik maak alvast voornemens voor een volgende keer om dan de rest van 't land te verkennen.