Voor zessen ben ik wakker, het wordt licht, de hanen kraaien. Op 't gemak breek ik op, pak in en ontbijt. Ik fiets het karrenspoor terug naar de hoofdweg. Een zwarte Idefix begeleidt me daarbij.
Vanaf Brodić volg ik de landwegen en zie af en toe de Drava.
Regelmatig kruis ik fietsroutes die hier langs de rivieren zijn uitgezet.
In de loop van de ochtend maken de maïsvelden geleidelijk plaats voor paprika velden. En inderdaad, even later blijk ik de Put Paprike te rijden.
In de ochtend is de zon nog regelmatig verscholen achter de wolken, de temperatuur blijft daardoor aangenaam om te fietsen. In Gradina is het tijd voor m'n eerste cappuccino van de dag, het is half elf en ik heb er al 41 kilometer op zitten.
Eenmaal op pad rijd ik door dorpjes zoals ik me ze herinner van vroeger, 26 jaar geleden, toen ik op m'n fietstrektocht door Europa het toenmalige Joegoslavië doorkruiste. Typische lintbebouwing, een greppel of grasstrook tussen huis en weg, de huizen in verschillende kleuren. Soms lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Boeren rijden met de trekker naar huis, wagen vol met groente en de tweede wagen vol met arbeiders. Het is elf uur, ze rijden naar huis voor het middageten. Op 't eind van de middag, als de hitte voorbij is, gaan ze nog een keer. Een oude man met pet op, soms op 'n terrasje met 'n pivo, oude vrouwtjes met lange rok, schort en hoofddoek. Maar een jongen met mountainbike en Barcelonashirt.
De wegen worden nog stiller, het asfalt schaarser. Een ree loopt over de weg, ik ga langzamer rijden maar zodra ze me ziet rent ze de maïsvelden in. In de dorpen trek ik zelf ook steeds meer bekijks. Een jongen fietst met zijn hoofd omgedraaid voor me uit. Een boer op een trekker op 't land vergeet te kijken waar hij rijdt.
Rond één uur stop ik langs de Drava voor m'n lunch. Twee vrouwen uit de straat verderop komen zwemmen. De rivier ziet er toch niet schoon uit hier. Even later komt er een vrouw samen met haar dochter een verfroller uitspoelen, in de rivier!
Rond tienen vanmorgen was de zon doorgebroken en inmiddels is de kou uit de lucht. 34°C Staat er op mijn thermometer, in de schaduw een koele 27°C. De wind is inmiddels ook gedraaid. Tot nu toe was ze westelijk maar halverwege de dag is ze naar noordoost gedraaid. Dat had ik bij de voorspellingen al gezien en was één van de redenen om maandag al te vertrekken. Heb ik toch ruim de helft van de Mura-Drava route wind mee gehad.
Het laatste stuk van de route is oninteressant, rechte drukke wegen, de doorgaande weg naar Osijek.
Bij Izletište Stara Drava kan ik mijn tent opzetten, maar ik wil niet op de plek aan het meer die de barjuf aanraadt. Helaas gaan daar waar ik wel wil staan 's avonds de lichten (schijnwerpers) aan voor de nachtvissers en bij de Izletište wordt vast gefeest. Dan toch maar aan 't meer, aan de overkant, bij de andere vissers. Maar eerst even eten bij de picknickbankjes en mijn bidonhouder vastzetten met eendenplakband.
Als het donker wordt rijd ik naar de andere kant van het meer en zet ik - na 108 kilometer fietsen - mijn tent op. Naast me zit een visser die tot in de vroege uurtjes door vist. Hij vertelt hele verhalen tegen me, of ik het nu versta of niet.
