Door de vochtigheid van de laaghangende mist die in de loop van de nacht opgekomen is, is de was niet helemaal droog geworden. Die gaat half nat in de tassen mee.
Ik volg de route nr.1 die van Split naar Zagreb loopt zodat ik mijn reisdoel van vandaag kan halen. Geen ommetje dus zoals eerst gepland, om de regen voor te blijven. De 1 is een mooie route alleen gruwelijk druk, zeker in de vakantietijd.
De weg ken ik al, het leukste dorpje is Slunj. Daar zou ik wel eens willen blijven en fietstochten in de omgeving maken. Een bekende route fietsen is niet zo leuk, zeker niet in deze vakantiedrukte. Toch geniet ik nog van de omgeving. Over een druk uur moet ik de drukte van Karlovac door, daar zie ik tegenop. (Volgende keer de gebaande wegen verlaten om een mooie tocht te maken in plaats van een doorrij route, maar ja, bang voor de onweersstormen hè. Misschien wel voor niks).
De stad valt mee, het doorgaande verkeer wordt eromheen geleid en ik rijd langs de rivier en door het centrum, lekker.
Na de boodschappen stap ik op, zie een leuk fietspad en bonk, bonk, ... . De bevestiging van mijn tasafhouder aan de voordrager breekt af. Ik maak een noodreparatie en eet meteen m'n boterhammen. Heerlijk brood, crni kruh, de lekkerste!
Als ik verder fiets probeer ik de bobbels in de weg te vermijden. Dat lukt 500 meter lang, bink, ratel, ratel. Ik fluister een miniem verwensinkje, mensen in de verte kijken op.
Ik zet mijn fiets bij een uitspanning en zie dat ze op de achterplaats aan 't werk zijn, allemaal klusmaterialen! Ik laat de eigenaar zien wat er gebroken is en zeg dat ik een beugel/klem nodig heb. Momentje zegt ie, voordat ik verder kan gaan en komt even later terug met precies wat ik nodig heb. Na wat gesleutel kan ik alles passend maken, Nou en of!
Marijan heeft me welkom, met 'n lekkere neut. Živjeli!
Veel, veel beter dan een drukke (doorrij) toeristencamping die ik ook had kunnen nemen.
