Als we wakker worden valt er een miezerige regenbui. We zijn even besluiteloos, zullen we verder gaan of nog een dag hier blijven? Tracy denkt mee, zouden de fietsen op de auto kunnen? Beiden willen we liever verder gaan omdat we Tracy niet verder willen belasten, ze is tenslotte nog aan het herstellen van de operatie.
Het weer werkt gelukkig mee en de regenbui trekt in de loop van de ochtend voorbij en rond elf uur wordt het droog.
Uitgezwaaid door Tracy met de kinderen fietsen we verder. De honden lopen met ons mee en lijken van plan om ons naar Kaapstad te begeleiden. Toevallig komt de huishoudster van Tracy ons tegemoet en neemt de honden mee terug.
Het grootste gedeelte van de dag is het nog flink bewolkt maar in de loop van de middag breekt de zon door. De weg richting Stormsrivier is vrij vlak, wat het fietsen gemakkelijk maakt. Als vanzelf komen we vandaag een klein supermarktje tegen waar we wat te eten en drinken kopen. Als we de flesjes leeg geklokt hebben zien we dat de houdbaarheidsdatum al een jaartje of wat voorbij is. De smaak was nog wel goed.
De route is mooi, niet alleen rijden we langs de Tsitsikamma bergen, we rijden ook nog eens door de bossen. Een zonnetje breekt door, het woud wordt dichter. We passeren over stroompjes en rivieren totdat we de steile bochtige afdaling induiken naar de monding van de Stormsrivier. De afdaling is niet geheel ongevaarlijk maar geeft werkelijk prachtige uitzichten. We zien een rotskust met omhoog spattende golven. Het kampeerterrein ligt onderaan de afdaling aan de kust. We slaan de tent op pal aan de oceaan, de golven slaan boven ons uiteen.
's Nachts begrijpen we waar het plaatsje zijn naam aan dankt, het stormt hevig met flinke harde rukwinden, onweer en stortbuien. Ik ga eruit om de tent extra vast te zetten met de scheerlijnen. Onze tent houdt het gelukkig, de andere kampeerders hebben minder geluk, hun tenten waaien weg en ze brengen de nacht verder door in het washok.
