Bredasdorp

Nadat ik gister al lekker gekletst met de beheerder zoek ik hem vandaag weer op. Ik heb inmiddels verontrustend nieuws gekregen, in mijn huis zou brand uitgebroken zijn, de kinderen moesten 's nachts het huis uit en de brandweer zou er aan te pas gekomen zijn. Op m'n telefoontjes wordt niet gereageerd. De beheerder brengt mij in z'n bakkie naar het dorp zodat ik naar de internetwinkel kan. Helaas blijkt die tot na de nieuwjaar gesloten. Uiteindelijk zal het incident een storm in een glas water blijken.

's Middags maak ik een rondje door het dorp. Als eerste bezoek ik het scheepswrakmuseum. Behalve het Kaap-Hollandse gebouw en de mooie tuin vind ik hier een uitstalling van allerlei voorwerpen die 'gevonden' zijn in vergane schepen. Hier bij Bredasdorp, rond de Kaap Agulhas zijn in het verleden veel schepen vergaan.
Als ik later naar de Wimpy's wandel om mezelf te trakteren zie ik een witte winkelbeheerder die een zwarte jongen uitscheldt waarbij deze in elkaar schrompelt van onderdanigheid. De nieuwe tijd lijkt nog niet bij iedereen doorgebroken.

Aan het eind van de dag komen er Nederlandse gasten op het kampeerterrein. Ze blijken na een stage in Zuid-Afrika nog een tijdje het land door te trekken. Behalve de beheerder spreken ze zelfs mij in het Engels aan en blijven dat volhouden terwijl ze onderling Nederlands praten? Een manier om contact te mijden?
Nu ik erover nadenk besef ik dat ik nog nauwelijks Engels nodig heb gehad, vrijwel iedereen in de Westkaap, althans buiten de stad, praat Afrikaans, wat mij ook prima af gaat.