Omdat ik al in Bredasdorp ben wordt het vandaag een korte rit. Dat kan van pas komen wanneer ik niet in Gansbaai terecht zou kunnen, dan kan ik altijd nog een stukje verder fietsen. Het eerste doel van vandaag is Napier.
In Napier zwerven nog bijzondere herinneringen. Hier moesten we in 1993 onze fietshuwelijksreis alternatief voortzetten vanwege kniepijn. We hebben toen in het hotel geslapen, de kerk bezocht en zijn bij het dominee's echtpaar op visite geweest.
Na toen wat rondvragen in het dorpje bleek Peter, die hier een plaasstal had, de volgende dag naar Kaapstad te rijden met zijn bakkie, we hadden een lift.
Peter woont er al niet meer, zoals we een aantal jaren geleden, op doortocht ontdekten. Wel bleek er een nieuwe plaasstal en die is er nog steeds: Moerse Plaasstal, de beste plaasstal die ik ken in Zuid-Afrika. Na lekkere zelfgemaakte scone, viskoekie, koffie en verhalen van Manie ging ik pas een uur later, om half negen weer op pad. Lekker trappen door het glooiende landschap.
Stanford, een lief dorpje met internetcafé. Hier houd ik mijn middagpauze en werk mijn blog bij. Stanford zou een mooie plek zijn om te kamperen, helaas heeft het dorp geen kampeerterrein. Doorfietsen maar naar Gansbaai, dat wil ik ook weleens zien.
Weer onderweg blijkt het gedaan met de rust. Toeristen jakkeren naar de kust, waar ik zelf ook naar toe fiets. De mooie uitzichten blijven ondanks het verkeer, om van te genieten. Halverwege mijn namiddagrit wordt ik aangehouden door een jongeman. Hij is te voet onderweg vanaf Gansbaai. Hij vraagt met wat te eten en drinken. Gelukkig voor hem heb ik net water bijgevuld.
Na een relatief korte rit van 91 kilometer bereik ik Gansbaai. De jongedame van het toeristenbureau is behulpzaam met het zoeken van een geschikte kampeerplek. Ik eindig op het kampeerterrein in het dorp. Het ligt bij de haven aan de rotskust. Een vergelijking met Stormsriviermond kan het niet doorstaan.
Vandaag is het ook tijd voor de wekelijkse fietsinspectie. Die geeft geen gebreken te zien. Wel is het loopvlak van de banden op sommige plekken bijna helemaal afgesleten na pas zo'n 1150 kilometer op het grove Zuid-Afrikaanse asfalt, misschien redden ze het net tot Kaapstad.
Gansbaai lijkt een druk kustdorp, althans nu in de zomervakantie. Het kampeerterrein staat flink vol. 's Avonds blijkt het tijd voor muziek en waterpijp tot diep in de nacht. Morgen fiets ik vlug weer verder.
