Kaapstad

Al vroeg sta ik op om naar de tafelberg op te gaan. De eerste rit met de kabelbaan gaat om acht uur. Als ik er om half negen aankom mag ik meteen een uurtje wachten in de rij. Bovenop is het net zo mooi als altijd. Ondanks de wolk op de berg krijg ik toch adembenemende, al zij het mistige, uitzichten.

Ik wandel de hele tafelberg af van het meest westelijk puntje waar ik over Leeukop en Seinheuvel kijk, via de kleine kloof in het midden tot aan het meest oostelijke puntje bij Duivelspiek.

Op zo'n 1000 meter hoogte tuur ik langs de kust vanaf Kampsbaai, dan Houtbaai tot de vuurtoren bij Kommetjie. Dan via Constantia, Muizenberg en Simonsstad langs de andere kant. Ik kijk zo ver als ik kan maar helaas beperkt die kombers, de bekende mistige deken op de berg, het zicht tot halverwege het schiereiland.

Naar het noorden toe kijk ik uit over Tafelbaai en zie ik de hele kust tot Langebaan. Het lijkt zo dichtbij maar zo voelde het niet tijdens de eerste ritten op de fiets.
Als de deken van wolken plaats maakt voor een nog grotere deken van toeristen vind ik het tijd om de berg te verlaten.

Eenmaal terug in de stad bezoek ik de oosterse bazaar waar ik de inwendige mens verwen, zit ik ontspannen in het park voor het museum, kuier ik even later over St. Georges en koop ik toch maar iets op de Groentemarkt. Nog even naar het winkelcentrum bij de Waterfront en mijn dagje Kaapstad zit erop.