maandag 24 juli 2017

Sirmium



Een drukkende atmosfeer kondigt de verwachte regenbuien van de komende dagen al aan. Traag breek ik op, om pas laat op pad te gaan. Vandaag wil ik de Romeinse overblijfselen van Sirmium bezoeken. Omdat de musea pas om tien uur open zouden gaan, vertrek ik pas halverwege de ochtend.
Om negen uur ben ik op pad.
Voor het eerst na een jaar zie ik de Sava weer terug, de rivier waar ik elk jaar wel een stuk langs fiets. Ze wordt zo langzamerhand een oude bekende. Op een hoge rivierdijk krijg ik uitzicht over het water. Bij Sremska Mitrovica steek ik de rivier over, fietsend over de voetgangersbrug.
Sremska Mitrovica was ooit een Romeinse stad: Sirmium. Onder de huidige stad liggen nog de restanten van de Romeinse bouwwerken
Het eerste teken daarvan krijg ik als ik nog maar net de brug over ben en Žitna pijaca, de graanmarkt, zie. Via de sterkste cappuccino van Servië vervolg ik mijn speurtocht. Het Romeinse paleis ligt me al op te wachten. Van hieruit werd de regio, waarvan de naam nog steeds voortleeft in de naam 'Srem', bestuurd.
Na het paleis zijn het historisch en het archeologisch museum aan de beurt. Ze geven een indruk van de geschiedenis van de Srem van de Romeinse tijd tot aan het ontstaan van Joegoslavië. (Waarna ook hier de geschiedenis aan haar eind komt).
Het archeologisch museum ga ik met fiets en al binnen. Ik scharrel wat tussen de opgegraven artefacten maar ben al snel uitgekeken.
De fietstocht van Sremska Mitrovica naar Belgrado is een verplicht nummer. Mijn ronde zit erop. Ik heb moeite met het genieten van deze laatste rit door het Servische landschap dat toch best de moeite waard is. Links in de verte wordt ik begeleid door de heuvels van Fruška Gora, terwijl om me heen de golvende graanvelden naar me wuiven. Door slaperige dorpjes fiets ik glooiend richting de stad.

Vlak voor Belgrado, in de voorstad Zemun, ontvlucht ik de drukte door naar de Donau te sturen waar ik Kamp Dunav vind. De tent mag nog één keer op.

Het wordt een geanimeerde nacht. Miezerbuien wisselen elkaar af. In de verte drijven zwarte wolken. De bliksemschichten zijn van verre te zien, donderklappen begeleiden het spektakel.