De ochtendzon die net boven de heuvel uitkomt, gloeit oranje door de ochtendmist en weerkaatst rood in het meer. Tegelijk verschijnen de eerste vissers, zo rond half vijf in de ochtend. Zelfs wij zijn voor dag en dauw op, net als de zonnebloemen tegen de heuvel.
Onze rit begint met een zigzag route door stille straten van Đakovo om op onze route naar de Sava te komen.
We fietsen ongemakkelijk in de drukte op de oude doorgaande weg die ook naar Sarajevo voert. Eenmaal richting Slavonski Brod doorkruisen we de polders - nu van de Sava - en lintdorpen. We slingeren over de rustige binnenwegen naar de stad waar we al voor het eind van de ochtend aankomen en meteen de oude vesting bezoeken. Na ons bezoek zetten we na het middaguur koers naar het stadsstrand van Slavonski Brod, kupalište Poloj, aan de Sava.
Van het recreatiegebied Poloj wordt druk gebruik gemaakt op deze snikhete dag. Dat doen wij ook. We installeren ons op een plekje in de schaduw van de bomen.
Over het gloeiende grind en zand lopen we naar de koele rivier. De stroming maakt ook hier dat we stroomopwaarts lopen en stroomafwaarts zwemmen.
In de middag zie we mannen in de pensioenleeftijd een kaartje leggen, gezinnen picknicken. Het strand ligt vol, muziek speelt in de strandbar.
's Avonds wordt er gebadmintond, gevoetbald, gefrisbeed mat-gesprongen. Op de rivier wordt gekanood. In de rivier zwemmen twee Nederlandse fietsers.
In de strandbar mogen we eventueel binnen overnachten als er weer een onweersstorm opsteekt. Dat is hier al een aantal keren raak geweest de afgelopen week. Bomen liggen afgebroken over de weg, afgebroken takken zijn inmiddels op grote hopen gestapeld.
Als de zon gaat zakken zetten we de tenten op, op een plekje waar er weinig gevaar van vallende takken lijkt.
Gelukkig zal het weer deze nacht rustig blijven. In plaats daarvan wordt onze nachtrust verstoord door het komen en gaan van auto's en stelletjes.