Kreta, een langgerekt eiland in de Middellandse zee, bakermat van de Minoïsche beschaving, zal de komende twee weken onderworpen worden aan een verovering per fiets.
Een eiland van hoge bergen en diepe kloven, van ruige kusten en stille baaien, van palmen en olijven, van het gezonde leven en van restanten van vroegere beschavingen.
In het voorjaar, nog voordat het massatoerisme op gang komt, de natuur op haar mooist is en de temperaturen aangenaam zijn, bezoek ik het eiland.
Mijn tocht zal beginnen bij Iraklion vanwaar ik door de heuvels van het achterland over de oude weg naar het westen van het eiland fiets. Via de Topoliakloof steek ik door naar de zuidkust die ik per boot en fiets afreis tot bijna aan de oostkant van het eiland. Eenmaal terug aan de noordkust fiets ik opnieuw het binnenland in naar de Lasithi hoogvlakte om later via Knossos weer bij het vliegveld van Iraklion te eindigen.
(Een ingekorte versie van dit reisverslag is te lezen in het aprilnummer (nr 2/2019) van het blad Op Weg, een magazine voor wandelaars en fietsers).
