Spoorzoeken in Polen

Op weg naar, naar ik hoopte, Oborniki 257 kilometer verderop. Al gauw bleek dat één dag rust niet genoeg was om de opgelopen beer te verwerken.

Op een geven moment volgde ik de verkeersborden naar Wroclaw. Dit bleek een andere (en langere) route te zijn dan die ik op de kaart gevonden had, bovendien werd de weg verboden voor fietsers.

Door het oponthoud met het zoeken naar de weg besloot ik een kampeerplek in Wroclaw te zoeken. In een stad een kampeerterrein zoeken dat niet op de borden staat aangegeven en die volgens iedereen op een andere plaats te vinden was, lukte van geen kanten. Dan maar door rijden naar Oborniki, waar ik in het donker op het kampeerterrein aan kwam.

Meteen nadat ik het terrein op reed werd ik aangesproken door een behulpzame Poolse jongen. Toen ik hem vroeg waar ik de douches kon vinden antwoordde hij in zijn beste Engels dat de manager vanavond niet aanwezig was (weer een feestdag). Op iedere andere vraag die ik stelde draaide hij hetzelfde zinnetje af waarbij ik de indruk kreeg dat we zo niet heel erg veel verder kwamen.