Ardennen

De zon schijnt alweer. Helaas is de wind zuid-oost, nu al de derde dag tegenwind.
Vandaag is een relatief korte rit, van zo'n 80 kilometers, gepland, vanwege de vele hellingen die er zullen komen terwijl er ook een flinke (tegen-)wind staat.
De route loopt door een mooie, de mooiste, omgeving. Ze loopt door de Ardeense bossen van de provincie Luxemburg. Flink stijgen en dalen over smalle wegen. Vanuit Haut-Fays is er een prachtig uitzicht over heel de omgeving. Vanaf hier is het afdalen naar Gembes om daar de Almache over te steken, een zijrivier van de Lesse. En vanzelfsprekend wordt elke afdaling beloond met een mooi klim. Deze keer langs de ruisende en kronkelende Almache. Weer dalen naar het karakteristieke Our om daar de rivier, jawel, de Our te kruisen, waarna een aanvankelijk steile klim me het dal uit voert.

Na het levendige Maisin volgt het kalme Villance met daartussen een passage van de Lesse. Vanaf Libin loopt de weg weer gestaag omhoog om me daarna naar beneden te laten zoeven. Na het oversteken van  de Lomme leidt het mooie val de Poix naar St.Hubert. Was daar niet het Keltenmuseum dat we met de kinderen bezocht hebben? Ik zie het niet, misschien vergis ik me. (Inderdaad het bleek in Libramont te zijn).

Na Saint Hubert passeer ik over de hoogste col van deze rit, de Col de Plastrai, Tijd voor de middagboterhammen en om de tent te drogen.

Nog 30 kilometers naar mijn bivakplek. De zon brandt er inmiddels lustig op los, 34°C geeft mijn thermometer aan. Gelukkig heb ik het lekker warm in m'n thermovest dat ik aan heb om mijn armen te beschermen tegen verder verbranden.

In de afdaling zoef ik het land van Bastenaken binnen en tegelijk dat van de twee Ourthes. Ik volg een stukje van de Westelijke Ourthe. Vanaf Sprimont mag ik weer klimmen en dalen. Als ik bij Bertogne kom blijk ik mijn pet verloren te zijn. De pet waait regelmatig af maar blijft dan hangen aan een koordje. Waarschijnlijk is de combinatie van snelheid in de afdaling, tegenwind en de wind van de tegenligger (vrachtwagen) teveel geweest voor het koordje.

Een rustige route als die van vandaag heeft ook zo z'n nadelen, al 75 kilometers zonder cappuccino. Pas in Compagne zit ik eindelijk aan de koffie. Op tv zie ik de proloog van de Ronde van Italië. Na m'n tweede koffie heb ik voldoende energie om weer op pad te gaan. Ik fiets naar Engreux op zoek naar de bivakplek. Wat een toeristisch gehucht lijkt Engreux. De bivakplek blijkt bevolkt door kampeerders die met de auto gekomen zijn. De plek is vol! Een lange-afstand-wandelaar kiest, net als ik, ervoor om verder te trekken.
De route krijgt een vervolg over een oude brug over de Ourthe. Na een geweldige afdaling kom ik bij de brug waarna ik een bijna even geweldige klim mag nemen. Mijn hoofd wordt wat warm, ter vervanging van mijn pet maak ik een bandana van een katoenen tas, en dat werkt.
Zo'n vijf kilometers voor La Roche zie ik Maboge-Plage, een plek voor wildkampeerwagens. Het loopt tegen vijven, ik zet mijn tent ertussen. Lekker langs de Ourthe, ziezo! Op de teller staan toch nog 94 kilometers.