Op de Tuinroute

De opkomende zon kleurt de bergen aan de overkant van de baai rood terwijl de golven metershoog op de kust beuken, zo 's ochtends vroeg.

Nog voordat ik op pad ga heb ik al aanspraak, zoals overal onderweg. Deze keer bij een benzinepomp waar ik mijn drinkbussen wil vullen (met water). Mijn verhaal gaat rond, sneller dan dat ik het kan vertellen.

De wind staat in de rug en de zon is de felste tot nu toe. De temperatuur zal voor Nederlandse begrippen zomerse waarden bereiken.

Over de N2 met bijna overal glad asfalt blijft de vaart er goed in. Voortgestuwd door de rugwind vlieg ik over de hellingen.

Vijf uur lang zie ik rechts de Klein Karoobergen terwijl links van me de kust ligt. Ik kruis rivieren, ezels en koeien totdat ik vlakbij Riversdale nog flink mag klimmen.

Ook in Riversdale heeft de tijd niet stil gestaan. Een mooie vooruitgang is te zien en voelen. Zoals overal in de dorpen is de sfeer inmiddels uiterst gemoedelijk en zijn alle voorzieningen op het hoogste peil.

Zelfs Takkieskloof, het kampeerterrein, heeft het goede behouden - een ijskoud zwembad waar ik een duik in neem - en is uitgebreid met een biljartkamer en bibliotheek. Daarbij wordt het kampeerterrein nu bevolkt door een familie springbokkies.