Vandaag staat een lange tocht door de Negev, tot aan de kust bij Eilat, te wachten. Het wordt een machtig mooi rit, dwars door de woestijn.
Ik rijdt 151 kilometer met de wind in de rug en bergaf, door woestijnlanschap, rosten, bergen en zand. Verder niets dan rust en de stilte van het landschap.
Voor het eerst is er een dag waarop de zon volop schijnt, ik zal verbrand aankomen.
Het laatste stukje tot Eilat rijd ik langs de grens met Jordanië, (bergaf, wind mee) dwars door een militaire wegversperring.
Eenmaal aangekomen in Eilat doe ik er een uur over om Max' Hostel te vinden, waar ik de komende dagen mijn intrek zal nemen.