vrijdag 29 juli 1988

Veldrijder in Zuid-Zweden



's Morgens was ik al vroeg op pad. De lucht beloofde een hele dag regen. Het landschap was vrij vlak met lichte heuvels. De dorpjes leken af en toe net sprookjesdorpjes met hun huisje met gekleurde houten muren.
Alles ging goed. Na Makaryd dacht ik een kortere weg te nemen wat ook lukte alleen asfalt was in geen velden en vooral in geen wegen te bekennen.
Mijn voorspelling van het weer bleek een goede te zijn geweest en in een mum van tijd reed ik tot aan mijn assen door de modder. Mijn ervaring als veldrijder kwam me zelfs nog van pas. Toen ik een Stuga zag met de deur van de garage open stuurde ik m'n fiets erin om te schuilen. De bewoner liet me daarop binnen, even kletsen en wachten tot het ergste van de bui over was.
's Avonds zette ik de tent op aan het meer van Bolmen, 199 kilometers zitten er vandaag op.