Onder een heerlijke Italiaanse zon verlaten we Milazzo en vervolgen onze tocht langs de kust. Eerst buigen we een stuk af, volgen een vlakke weg met af en toe een brug over een brede rivierbedding met een smal stroompje water. Natuurlijk is er tijd voor de inwendige mens.
Er is weinig verkeer. Aan het eind van een vlakte moet je klimmen en dat is nu ook weer zo. Het is echter een mooie beklimming met prachtig uitzicht, af en toe schaduw en een verkoelende zeewind.
Het fietsen is pittig, veel korte klimmetjes en afdalingen, zelfs een 'vlakke' weg liep of heel lichtjes omhoog of omlaag. Maar dit keer hoeft Annemiek niet te lopen!
Het kampeerterrein ligt vlak aan het strand en heeft een restaurant dat ook nog open is. Op dit kampeerterrein worden we anders dan anders ontvangen, we moeten vooraf betalen en wel meteen. Het hier wel vrij netjes, met warme douches.
De zon schijnt nog steeds maar er waait een flinke koele wind over een groene zee. 's Avonds valt er toch weer een klein miezerbuitje.
