Op weg, op de fiets zonder te weten wat er komen gaat, maar het doel is een ronde door Europa.
Ik vertrek vanuit Krimpen aan de Lek, met vandaag als het einddoel Moha, vlak bij Huy op 197 km. Al na zo'n twintig kilometer doet het eerste probleem zich voor, de achtertassen vallen eraf als ik over een bobbel fiets. Als ik hier niets op verzin zal ik iedere keer moeten stoppen. Tegelijk blijkt dat ik me verkeken heb over de snelheid die ik zou halen met al die bagage.
Eenmaal in België zet het slechte weer door, behalve een zuidwester storm regent het nu ook nog. Bijna vanzelfsprekend laat het wegdek hier ook nogal te wensen over. Tegen de avond bereik ik Wallonië. Het wegdek wordt beter, de omgeving wordt met de trap mooier.
Het wordt al laat en de snelheid neemt af maar het is nog licht en Moha is te halen maar dan: spaakbreuk, op de eerste dag al, als dat zo door gaat kom ik nergens. Tegen het donker aan kom ik in Moha. Koken moest ik in het donker, een warme douche was er niet. Regen, koud, moe, spaakbreuk en de tassen vallen eraf; de gedachte om direct terug naar huis te gaan met de trein speelt al heel sterk op.
