Voie verte de l'Avesnois et Linge 156

Het is nog stil als we op de vroege zondagochtend onze tent opbreken voor alweer een nieuwe fietsrit. Koel is het ook, we hebben onze truien nog aan als we weg fietsen.
Na even zoeken vinden we het vervolg van het fietspad over de voormalige spoorlijn. Alweer fietst het heerlijk. De route trakteert ons op uitzichten over het dal van de Oise, op stenen boogbruggen en herkauwende herkauwers.
Voordat we bij Hirson komen, verlaten we de fietsroute om een stuk af te snijden door het stadje. Wanneer we de aansluiting met de Voie verte de l'Avesnois zoeken, blijkt deze onbereikbaar door werkzaamheden aan de spoorwegovergang. We draaien terug en zetten koers naar Blagny. Aldaar passeren we de waterval en klimmen we even later al fietsende via loopbruggen naar de vismeren. Tomas is even kwijt, hij kon maar ternauwernood een val in de water voorkomen bij het befietsen van de bruggetjes.

Na ons bezoek aan Blagny verlaten we Picardië en rijden het Noorderdepartement in, waar we ons in natuurpark de l'Avesnois bevinden. Onderweg naar Anor delen we de weg met trainende wielrenners. We bonjouren wat af. Natuurlijk wordt in het stadje de bakker verlost van twee verse croissants. Als we even later uitendelijk de Voie verte de l'Avesnois opdraaien doen we ons eraan tegoed.
Over smalle wegen, tussen de bossen en langs meertjes, stijgen en dalen we door het woud tot we ons plotseling in België bevinden. Hier, tussen Beauwelz en Momignies sluit de voie verte aan op Ligne 156, een fietsroute door Henegouwen en Namen over alweer een oud spoortraject.

Het fietspad over deze voormalige spoorlijn lijkt haast gloednieuw, we rijden over meters breed, lichtlopend asfalt en ook nog eens midden door de bossen. Ongemerkt klimmen we tot misschien wel het hoogste punt van onze fietstocht. Zo stijgt ook het fietsgenot tot ongekende hoogte op deze, midden in de natuur gelegen, route.
In Chimay aangekomen nemen we een korte pauze om eens rond te kijken, nee, niet voor een trapistje.
Verder door de bossen fietsen we over gloednieuwe fietsbruggen totdat het pad, jammer genoeg, eindigt. Het stuk tussen Aublain en Mariembourg is nog in aanleg.

Richting Mariembourg volgen we een andere fietsroute. Deze brengt ons over de meest pittige hellingen van onze hele fietstocht. Hierop blijkt Tomas een ongekend talent als klimgeit te hebben, bovenaan wacht hij toch maar op me.
Eenmaal in Mariembourg zoeken we het centrum van het stadje op, waar we pardoes in een weekmarkt terecht komen. We nemen hier eens rustig de tijd om ons brood op te peuzelen en te overleggen hoe we vandaag verder gaan.
Vanaf Mariembourg loop er weer een fietspad op Ligne 156, we verwachten een makkelijke 26 kilometer tot bij Givet. Tomas besluit dan ook om door te fietsen. Door de vallei, tussen de bomen en langs het riviertje, fietsen we door alweer een mooie omgeving. Binnen een mum van tijd zijn al bij de fietsroute naar Givet die aansluit op de Voie verte Trans-Ardennes.
We dalen en slingeren tot aan de Maas. Met het overfietsen van de brug besluiten we onze fietstocht.