Karpaatse goulash

Op naar de Tsjecho-Slowaakse grens. Om elf uur bereikte ik de grens. Toen de grenswacht mijn visum zag werd ik in eerste instantie teruggestuurd naar de ambassade in Boedapest. Na veel gezeur in mijn gebrekkige Russisch en steeds zijn zelfde reactie (Tvoj problèma, njè moj problèma) mocht ik toch door.

In de bank kon ik maar 200 florinten wisselen. Weer op pad, zag ik het landschap mooier en mooier worden, ik ben in de Karpaten beland. Rond twee uur kwam ik de beer echt tegen. Uiteindelijk ben ik gestopt om wat te eten, twee gulden voor een warme maaltijd! -krokige goulash, blèh.

Na een stop om voor een belachelijke koers 200 florinten te wisselen is met een gigantische beer op de rug toch, op 154 kilometer, een kampeerterrein bereikt: Kremnica, met een heel vriendelijke campinghouder.

Mijn visum voor Polen zou op deze dag ingaan. Ik heb het tijdverlies, opgelopen door het eerdere oponthoud door de overstroming in Italië, toch niet helemaal goed kunnen maken.