Calabrische kust

We beginnen onze rit door een vlakke omgeving maar al vlug fietsen we weer langs het kustgebergte. Over een glooiende route zien we links dorpjes boven op een rots gebouwd, rechts kustplaatsjes. Natuurlijk een tussenstop, koffie, koeken en ijs. Italië is toch een geweldig land!

De meeste kampeerterreinen waart we langs fietsen blijken gesloten. Uiteindelijk bereiken we een, ook nog gesloten, kampeerterrein in Nocera Scalo. Gelukig mogen we hier toch kamperen van de beheerdster. Wel moeten we nog zelf een plekje aanharken waaran we een verfrissende (koude) douche kunnen nemen. Annemiek werd daar niet blij van na de 90 kilometer die we vandaag gefietst hadden.

De beheerdster heeft ons verteld waar we een lekker en goedkoop restaurant konden vinden. Eenmaal daar treffen we een Duits stel dat op het zelfde kampeerterrein verblijft en naar hetzelfde eethuisje verwezen is (zouden de camping eigenaars er een belang in hebben?). De beheerder van het kampeerterrein belt later nog op om te zeggen dat de kleine deur van het terrein open zal zijn als we terug komen. Maar zien of we die gaan vinden, anders wordt het klauteren.