Lopen voor Jezus

Al om 6 uur ben ik op en wat ik voor mijn vertrek nodig heb staat al klaar. Om kwart voor 7 zit ik op de fiets, dan kan ik voor de drukte in Swellendam zijn.
De weg is een aaneenschakeling van opdraands en afdraands, toch schiet ik lekker op. Rechts van me bevinden zich knoeperts van bergen, die waar ik een paar dagen geleden nog doorheen fietste, links van me zie ik velden vol met struisvogels.
Rond een uur of elf, op zo'n 25 kilometer voor Swellendam stop ik bij een rustplek waar ik een fiets zie. Het is van één van de begeleiders van iemand die van Oost Londen naar Kaapstad loopt in opdracht van Jezus, en voor het goede doel (Hope for the Highway - Big Walk). Er rijdt ook een wagen mee als begeleiding, met lekkere koffie en havermout waaraan ook ik me te goed mag doen, en natuurlijk koud water.

Na de verzorging van de inwendige mens wisselen we nog wat ervaringen uit waarbij ik nog het advies krijg om tijdens kerst en oud en nieuw niet meer na de middag de weg op te gaan. Het is hier een nationale sport om je op feestdagen lam te zuipen en dan half in coma achter het stuur te kruipen. Dan ben je hier een kerel. Het aantal verkeersslachtoffers schijnt het aantal misdaadslachtoffers ruimschoots te overtreffen. Een township bij een grote stad blijkt veiliger dan de openbare weg.

Na een gebed door de bevlogen loper - zie het kruis op z'n rug - voor een behouden thuiskomst van mij, ga ik weer op pad.
De bewolking is inmiddels opengebroken en de temperatuur schiet omhoog naar 36°C, in de zon boven asfalt geeft mijn thermometer al gauw 45°C aan. Nog drie kwartier naar Swellendam en dan ben ik er voor het heetst van de dag, de 86 kilometer zitten er dan op.

Ik fiets nog even door het dorp, bezoek het politiebureau, fiets langs de imposante kerk en kijk even bij de supermarkt. Bij die laatste sluit de eigenaar net de deur. Hij ziet me aan komen fietsen en vraagt of ik nog iets nodig heb. Maar nee, ik heb genoeg voorraad, morgen kom ik terug.
Ik zoek het mij bekende kampeerterrein op, waar ik mijn tent op zet. Natuurlijk nadat ik eerst even lekker heb gekletst met de beheerdster.