Na een paar rustdagen is het moment gekomen om te vertrekken uit Swellendam. Met pet en muts op en ook een dik vest aan, fiets ik weg. Al snel, nog voordat ik het dorp uit ben, met toch flink koude oren.
Ik kruis alweer de hier meanderende Breede Rivier, waar hier de Kliprivier in uitmondt, waar bij Swellendam dan weer de Koornlandrivier in uitmondt.
Op de achtergrond, aan de overkant van de vallei, hangt de ochtendmist nog over het land aan de voet van de Marlothbergen.
Windstil is het op deze ochtend. Wat alweer een heerlijk ontspannende rit oplevert.
Langs de bekende route naar Bredasdorp, krijg ik uitzicht op heuvels en akkers die deze tijd van het jaar groen zijn. Van alle jaargetijden waarin ik deze route gefiets heb is deze vandaag, tegen het einde van de herfst, op z'n mooist.
Koeien en schapen grazen, boeren zijn op 't land aan het werk. De zaaitijd is net voorbij (inderdaad aan het einde van de herfst).
Aan het hek bij de Ogen van Goeree (Goereesoë), halverwege de route naar Bredasdorp, neem ik een korte rustpauze. Onder de Palmen en bij de vetplanten.
Voordat ik bij Bredasdorp aan de cappuccino ga, fiets ik eerst nog een rondje door het dorp langs een aantal vertrouwde plekken. Bij het erlangs rijden, lijkt het dorp onherkenbaar veranderd. Het bekoort me allerminst.
Als ik even later Napier binnen rij, is de ervaring omgekeerd. Lekker gemoedelijk, nog steeds klein, maar in alles is voorzien, tot de bloemenhagen langs de weg aan toe.
En ...keuze uit veel meer dan één B&B (zoals vroeger). Het wordt de Suntouched Inn.
