Peace of Africa is een mooie plek. Het ligt tegen een berghelling en geeft uitzicht over de vlakte, zo'n 50 km ver. Ik zie de dorpjes in de omgeving, de spaarbekkens bij de boerderijen en de bergen in de verte.
Door de afgelegen ligging komt hier niemand. Wat een rust!
's Nachts is de lucht wit gespikkeld van de sterren en komen de herten uit de omgeving het terrein op.
Ik gebruik de dag om uit te rusten en om tegelijk mijn wonden (zitvlak) wonden te laten genezen. Ik kan zelfs in de zon bij het zwembad liggen.
De Laubschers blijken ook nog eens geweldige gastvrij. Met Lauren heb ik hele gesprekken over van alles en nog wat en tussendoor kan ik van de huiskamer gebruik maken om aangenaam te verpozen en van de computer om mijn blog bij te werken.
's Avonds als Sonnie thuis komt ben ik uitgenodigd aan tafel, bij de braai. Vrienden komen en gaan, ik lijk wel een gast van de familie. Van Sonnie begrijp ik dat het een erg koude zomer is. Hij heeft, zoals hij dat zegt, dit jaar nog niet eens gezweten.
