De Thermen van Lendava

Kamp Lipa is nog steeds Kamp Lipa, met altijd nog weinig buitenlandse toeristen en jongeren. Wel nieuw is het toiletgebouw, met nu niet één gemeenschappelijke doucheruimte voor mannen en vrouwen maar mannen aan de rechterkant en vrouwen links, al wordt zoiets nieuws natuurlijk niet door iedereen meteen begrepen.
Bij de Taveerne was gisterenavond weer animatie, een ridder die een toneelstuk voor de kinderen opvoert. Even later veranderde de ridder in een dansende nar.

Deze rustdag begint met een warmwaterbad met water van natuurlijke bron (de rivier?)
's Ochtends kijk ik de fiets na en stel de remmen. De ketting lijkt erg versleten net als het middelste kettingblad.
Tijd om te zwemmen.

's Middags is het tijd om de voorraden aan te vullen. Te voet ga ik naar de supermarkt via de bekende route langs het kanaal. Op de terugweg denk ik aan de wandelingen hier met de kinderen. Ook al lijkt het dorp Lendava weinig aantrekkelijk, we hebben indertijd toch veel al wandelend verkend. Mijn emoties krijgen de overhand, tranen rollen over mijn wangen.

Eenmaal terug ga ik in het hete zwavelbad, dat net op tijd gerepareerd is. Even later kan ik me niet bedwingen, ik neem aan kijkje in het speelbad, binnen. Daar is de olifant waar Tomas en Ilse vanaf gleden bij ons eerste bezoek.

Tijd voor afscheid