'Het wordt deze week heet', zegt m'n gastheer, 'waar fiets je vandaag naar toe?'. 'Buško Jezero', zeg ik, 'in Bosnië'. 'Vandaag met die hitte?'. Er klinkt verbazing maar ook afraden in z'n stem. 'Ik zie wel' denk ik bij mezelf, als ik eerder moet stoppen dan doe ik dat.
Om 7 uur fiets ik weg, tegen de ochtendbries in. Ik krijg even later een mooie afdaling naar Knin, ik zal zo wel terug omhoog moeten.
De klim begint langs een mooie vallei. Ik fiets met slakkengang. Dat blijft zo als ik boven lijk te zijn. Kroatisch vals plat. Om kwart voor tien, bij de eerste cappuccino blijkt mijn gemiddelde 12 kilometer per uur. De Oostenrijkers die mij gisteren inhaalden halen me nu weer in.
De temperatuur loopt al vlot op om 12 uur is het 45 graden. Zelfs op mijn fietstocht in Zuid-Afrika heb ik het niet zo heet gehad. Zo op 't gemak mogelijk fiets ik door het landschap. Links van me de kale ruige Dinarische alpen, rechts van me de groene Kozjak en Svilaja bergen. De D1 is hier niet zo druk, zoals tussen Plitvice en Karlovac. Het is wel een geweldig mooie route. Er loopt zelfs een bewegwijzerde fietsroute over.
Even later fiets ik langs Peručko meer. De warmte drukt inmiddels een groot stempel op de beleving. Ik stem het fietsen af op het zo veel mogelijk koel blijven. Ik fiets zo langzaam mogelijk, drink constant water en houdt mezelf de hele tijd nat. Bij schaduwplekken stop ik. Binnen de kortste keren is mijn water al warmer dan 45°C. Met een buitentemperatuur die hoger is dan mijn, gewenste, lichaamstemperatuur weet ik maar één manier om mijn kerntemperatuur omlaag te krijgen en dat is door elke winkel die ik zie te ontdoen van de gekoelde Cockta. Ook mijn dagindeling gaat om. Na enen stop ik om (warm) te eten en neem een lange rustpauze. Of ik dan mijn reisdoel haal komt op de tweede plaats. Ook genieten en mooie foto's maken schiet er weleens bij in, het is gewoon te heet. In elk geval neem ik het ervan in het restaurant bij Potravlje.
Om half drie wordt het wat bewolkt. Ik vul m'n water aan en stap op de fiets. Inderdaad het is met 37 graden ineens 10 graden kouder. Helaas duurt dit maar kort.
De weg slingert tussen de bomen, hoog boven het stuwmeer. Witte rotsen, rode aarde, cycaden en de geurende alipodennen, is er een betere omschrijving van Kroatië?
Na Sinje, wat misschien best een aardig stadje is daalt de temperatuur. De ademhaling doet het weer, het is nu half vijf. Ik fiets langs mooie huizen met aangelegde tuinen. Onderweg naar Trilj heb ik uitzicht over de Sinjsko polje. Na Trilj fiets ik voor het eerst over een vlakke weg. Vlak voor de afslag naar Bosnië zie ik een recreatieterrein. Mensen spelen petanque, kinderen zwemmen in de rivier. Zou ik mijn tent er kunnen opzetten, of een kamer huren? Ik draai de klim op richting Bosnië. De benen protesteren. Ik rijd 7 kilometer per uur en dat zal nog zakken. Ik draai terug maar draai dan toch weer om de klim op. Ik reken: 6 kilometer per uur en 24 kilometer naar de grens, over twee uur gaat de zon onder. Omdraaien dus en op naar de sobe.
Wat een bijzondere beleving wordt dat. Een fietser uit Nederland, kan dat dan? Volgens mij ben ik de eerste buitenlander die deze streek bezoekt. Doodmoe van 96 kilometer fietsen met maar 650 hoogtemeters neem ik mijn intrek. Mijn kamer kijkt uit (want dat kunnen kamers) over de vlakte. Het is weiland waar de rollen hooi opgerold liggen. Ik maak mijn eten, wat ik door de vermoeidheid nauwelijks weg krijg. Als ik even later ga betalen voor de kamer krijg ik eerst een bier van 't huis (tegen de dorst) en blijkt dat er een maaltijd bij inbegrepen is. Eet ik toch nog een keer, gisteren at ik maar half, nu dubbel.
Afgezien van mij, zijn hier alleen autochtonen. Die komen zo te ruiken voor het wildstoofpannetje. Er wordt geserveerd in oma's pan. Even later schuift de baas/kok aan bij de mannen. Nu eens zien wat ze voor een buitenlander die geen vlees eet, klaarmaken. Twee forellen met gebakken groente. We zitten hier dan ook aan de rivier bij de bergen. In elke rivier zie je hier vissers. En de forel, heerlijk, onvergelijkbaar met die in Nederland bij de super.
