Mijn fietstocht begint in het Notranjski regijski park. Vandaar gaat de eerste route gaat naar Risnjak, een natuurgebied waar nog oorspronkelijke bewoners leven: beren, wolven en lynxen.
Op weg in het Sloveens-Kroatisch grensgebied voel ik me meteen thuis. Beboste heuvels, slingerende wegen, de herkenbare bouwstijl. Ik fiets door de heuvels, weiden, bossen. Mijn eerste helling, met de top op 905 meter. Traag rij ik naar boven. De temperatuur is om elf uur 's-ochtends al 35°C. Even later lees ik 43°C op mijn thermometer. Vandaag is code rood afgegeven in Kroatië. Vandaar een zo traag mogelijk tempo, twee drinkbussen water over me heen en rustig ademen. Net na de top is het tijd voor boterhammen, eindelijk weer eens crni kruh, na een jaar lang Nederlands brood.
En dan op naar de beer.
De beren moeten nog even wachten. Er is een wegomleiding vanwege autoracen. Ik moet de berg af naar de Kolpa en dan weer terug omhoog. Er lijkt niet eens een weg. Van op reserve klimmen is nu geen sprake. Drie kwartier voluit met bijna 15% stijging over een geteerd bospad. Mooi is het hier wel met af en toe mooie vergezichten over het dal, zo tussen de bomen door. De benen zijn pap en ik moet nog twee uur (de energie daarvoor heb ik al opgebruikt voor de omleiding). Van een rustige start is al geen sprake. Tussen drie en vier uur komt mijn gebruikelijke dip, het tempo zakt, mijn humeur ook.
Gelukkig blijft de omgeving geweldig mooi. Beren zie ik niet, alleen de spreekwoordelijke. Volgens mij ben ik ondertussen wel naar 1000 meter hoogte geklommen. Later maar eens opzoeken. (Het blijkt 880 meter te zijn).
Als de afdaling richting Crni Lug begint, komt de vaart er weer in. In de afdaling voel ik regendruppels. Links van me dondert en bliksemt het, de lucht ziet zwart. Rechts van me een zon en heldere lucht. Daartussen regenbogen. Gelukkig ga ik naar de zon.
Even later fiets ik weer soepel in een nog mooiere omgeving. Ik vind de weg (een smal teerpad door de bossen) richting Lokve, langs het meer.
Ik fiets langs een huis met sobe en apartmani. Er staan geen auto's. Een nog onontdekte? Ik draai om en vraag of ze een plekje voor m'n tent weten. Jazeker, even verderop bij het meer. (Daar is een grasveld bij de dam. Betaald kamperen is hier een nog onbekend verschijnsel, maar er blijken al plannen). Even daarna informeer ik naar de prijs van een kamer, het loopt ten slotte al tegen zeven uur. De prijs is goed, het uitzicht en de rust zijn magnifiek.
Vandaag dan toch nog 92 kilometer gefietst, met 1210 hoogtemeters. Daar heb ik dan 6:24 uur over gedaan zoals Mark (Slamar) al had voorspeld.
Vannacht slaap ik in Gorski Raj bij Milivoj Kontić met een geweldig uitzicht.
