Pokupij

Vroeg in de ochtend, in alle rust, breek ik de tent op en ontbijt ik. Omgeven door stilte ga ik op pad.
Ik vervolg mijn route langs de Sava richting Sisak. Net als gisteren fietst dit heerlijk ontspannen. Even verderop bij een koffiebar wordt er naar me gezwaaid, 'Hé Holland'. Ik ben al nieuws in de regio.

Helaas neemt de drukte toe naarmate ik dichter bij Sisak kom. Eenmaal bij Sisak is het gedaan met de rust. De weg naar Petrinja is druk (vanwege de zaterdag?).
Na de koffiestop fiets ik verder over een steeds rustiger en steeds mooiere route. Soms vlak, soms glooiend, soms eventjes steil. Meestal tussen de bomen, soms akkers en af en toe een dorpje. Een mooie route door Kroatisch heuvellandschap waarop ik had gehoopt.
De hitte bestrijd ik met koel drinken, ijsjes eten en water gooien. Helaas is er vandaag de gebruikelijke zaterdagmiddagdrukte op de weg. Iedereen is op pad voor een uitstapje. Net als ik, alleen is voor mij het genieten van de reis zelf het doel.

Tegen het eind van de dag kruis ik de D1, waar ik even het voortrazende verkeer kan aanschouwen. Zelf neem ik de mooie binnenwegen. Ik kruis De Korana ten zuiden van Karlovac. Er wordt gezwommen, van de brug gesprongen en gespeeld. Er is zelfs een uitspanning.
Zelf blijf ik op de fiets, ik hoop dat ik nog op tijd ben om straks in de Kolpa te zwemmen. Ik volg smalle wegen door soms dichte bossen en kruis verschillende fietsroutes. Bij Duga Resa is er aan de rivier een recreatieterrein in ingericht. Ook hier wordt druk gezwommen op deze hete zaterdag.

Het laatste stukje van de rit gaat over de D3, de oude weg van Zagreb naar Rijeka. Flinke klimmen, mooie rivieren en natuurlijk tussen dichte bossen. Als ik aan de overkant een kerkje herken dat op de route naar Vinica (die ik twee jaar geleden reed) ligt, weet ik dat ik er bijna ben.
Ik passeer de grens via de brug waarna ik meteen het pad naar het kampeerterrein op stuur, 145 kilometer fietsen zit erop.

Kamp Katra lijkt in 10 jaar tijd weinig veranderd. De speelvelden, het veld, het restaurant. Nog steeds komt iedereen van het dorp hier zwemmen of anders recreëren. Een soort gemeenschapsvoorziening uit de oude tijd, waar je ook mag kamperen.
Als de tent staat ga ik eerst een half uurtje zwemmen in de Kolpa. Naar de stroomversnelling aan de overkant. Zo zwem ik meteen weer terug naar Kroatië zoals 10 jaar geleden met de kinderen. Op deze plek heeft Tomas zichzelf toen goed zwemmen geleerd.