Op naar de bivakzones, maar eerst nog even Nederland uit fietsen via een route langs familie en door mijn geboortestreek.
Ik laat de weilanden, akkers en boomgaarden van Zuid-Beijerland achter me. Met de zon in mijn gezicht en de wind in mijn rug fiets ik over dijken en bruggen, langs akkers en hagen.
Het mooie weer heeft veel mensen naar buiten gelokt, veel fietsers op de weg, boten op het water.
Bij Dinteloord stuur ik de fiets over een stuk onverharde weg. Mijn titanium ros protesteert geen moment.
Even later sta ik voor de geopende loopbrug bij de sluisjes van de Steenbergse Vliet. Het terras zit vol, de brug gaat pas over 13 minuten dicht. Heeft de uitbater daar de hand in?
Langs de geur van vers gemaaid gras verlaat ik het vasteland en ga de eilanden over. Ik slinger over de dijken van het eiland Tholen naar de Oesterdam.
Even later, als er 65 kilometers op zitten, bereik ik mijn eerste logeeradres in Rilland.
