Voor de verandering zijn onze tenten nog droog als we opstaan. We breken dan ook vlot op, terwijl de ezel toekijkt en tegelijk met een enorme straal het gras voor de kampeerwagen van de buren bevochtigd.
Al voor half acht zijn we op pad waardoor we de verwachte warmte voor kunnen blijven.
We volgen de Rijndijk naar Emmerik via een fietsroute over een onbeschaamd slecht pad met hindernissen. Eenmaal op de brug naar de overkant krijgen we een mooi uitzicht op de Rijn. We zien een kudde koeien recreëren op het strand.
De dijkweg op de westelijke oever blijkt afgesloten. Via fietsvernielende fietspaden worden we omgeleid om bij Griethausen weer op de dijk langs de uiterwaarden te komen. Eindelijk mogen we genieten van de omgeving, al wordt de pret danig verstoord door het slechte wegdek, onhandig gerichte fietsrouteborden, dubbelzinnige informatie en zelfs omgedraaide borden. Het wordt een weinig prettige tocht door een toch mooie omgeving. Een Duitse omgeving waarin iedereen Nederlandstalig lijkt.
Tegen het eind van de ochtend klimmen we richting Berg en Dal. Hier laten we onze spullen op de Wylerberg om na de boterhammen naar het Afrikamuseum te fietsen. Onder bijna Afrikaanse temperaturen bezoeken we de uit verschillende streken nagebouwde (herbouwde?) huizen, nadat we eerst de kunstvoorwerpen uit Afrika bestudeerd hebben.
Op onze minicamping brengen we de rest van de namiddag door. Het is hier goed toeven. In de woonkamer kunnen we vluchten voor de hitte.
