De wolken komen tot aan de grond, we leven de eerste paar uur van de dag in de mist. Onder een nog steeds bewolkte hemel laten we even later Kopačevo achter ons.
We zijn op pad tussen de akkers van de Baranja en verderop over de rechter en linker fietsboulevard van Osijek met de oude vestingstad als decor.
Om de enige supermarkt te vinden die op de zondagochtend open is, moeten we de doorgaande weg naar Đakovo nemen in plaats van de binnenweg die we in gedachten hadden.
We fietsen in een rechte lijn naar de heuvels - die hier tamelijk laag zijn.
De route laat zich makkelijk wijzen, rechtdoor tussen rechts de zonnebloemen en links de maiskolven.
Eenmaal bij Đakovo lees ik op de borden dat hier een rijschool van Lipizzaner paarden is. Wij hebben echter onze zinnen gezet op het Jošava meer, een vijftal kilometers buiten het stadje.
Tegen drie uur 's middags heeft de zon de wolken verdwenen. Het meer ligt er prachtig bij. Met bomen en riet aan de oevers aan de overkant. Libelles scheren over het water, vissen happen naar muggen boven het wateroppervlak, evenals de zwaluwen die soms met een plons in het meer hun maaltje vangen.
In de loop van de (zondag-)namiddag vult de grasstrook langs de oever zich met vissers, stelletjes, gezinnen, tentjes en zo meer.
Wanneer tegen de avond iedereen vertrokken is blijven we alleen over. Pas de volgende ochtend zullen we zien dat er 's nachts nog twee kampeerwagens bijgekomen zijn.
