Willem's fietsvakanties

Eindelijk hebben we dit jaar de knoop doorgehakt. We gaan op fietsvakantie door Nederland. Na fietsen in landen als Griekenland, Portugal, Engeland en Zuid-Afrika vonden we dat we toch eigenlijk ons eigen land op de fiets moesten leren kennen.

Enigszins sceptisch gingen we op pad. Aan de ene kant was er de twijfel of het echte vakantie gevoel wel aanwezig zou zijn, zo dicht bij huis. Aan de andere kant speelde de gedachte dat we in Nederland constant de fiets en de bagage in het oog zouden moeten houden, om ervoor te zorgen dat niemand er mee vandoor zou gaan, door ons hoofd. Daar kwam nog bij dat we in ons eigen land te veel verkeer en te veel vakantiegangers verwachtten om een leuke fietsvakantie te kunnen houden.

Gelukkig bleken onze negatieve verwachtingen achteraf niet uit te komen. Zelfs Nederland zou een goed fietsvakantieland blijken.

Het eerste deel van de tocht voerde ons door de Zuid-Hollandse polders en plassen. Een gebied dat al zo bekend is dat de eerste kilometers nog niet als 'vakantie-kilometers' voelen.
Plotseling slaat opeens het vakantiegevoel toch toe. Zomaar een mooie polderweg, de eerste foto en ja, we zijn echt op fietsvakantie. Er volgt een 'lunch-stop' bij de Reeuwijkse plassen en als we even later onze route vervolgen zijn we getuige van de geboorte van een kalfje.

Zelfs de eerste dag van de fietstocht is een leuke (wat zeker niet altijd zo is). De kampeerboerderij bij Nieuwkoop zorgt dat onze aanvankelijke scepsis al helemaal verdwijnt.
Zo, de eerste 57 kilometer fietsvakantie zit erop.

We vervolgen onze route over een niet al te breed, niet al te egaal en zeker niet al te overzichtelijk fietspad dat tussen de plassen ingeklemd ligt. Vergezichten over de plassen en de rust van een vroege zondagochtend zorgen voor een heerlijke atmosfeer. Halverwege het pad wordt de rust plotseling doorbroken door twee tegenliggers die in hoog tempo over het pad vliegen. Helaas hadden ze de mogelijkheden (beperkingen) van het pad niet helemaal goed ingeschat, waarschijnlijk niet aan tegenliggers gedacht en duidelijk niet de behendigheid om dit nog goed op te kunnen vangen. Gepiep, gegil en geschraap volgde.

Het groene Hollandse Midden leek vandaag extra zijn best te doen om een goede indruk op ons te maken. Langs de vecht was het tijd voor koffie met appelgebak. Het leek wel of we al op de tweede dag van de tocht een goed dagritme hadden gevonden (wat toch wel heel erg uitzonderlijk is).

Ondertussen had de rustige zondagmorgen plaats gemaakt voor een drukke zondagmiddag. Zo druk dat de uitzichten over Waterland en het Markermeer aan onze aandacht en aan die van het fototoestel voorbij gingen.

Na een stukje fietsen van 68 kilometer blijven we hier een dagje luieren aan en zwemmen in het Markermeer en ook maar wat sleutelen aan de fiets (zoals gebruikelijk de eerste paar dagen).

Na de rustdag, hop, richting Den Oever, onze fietsen hebben er weer zin in. We genieten van de vergezichten over de vroegere Zuiderzee en de Noord-Hollandse polders waarna in Medemblik het Kasteel Radboud zich aanbiedt voor een tussenstop. Volgens onze kaart hadden we langs de bollenvelden moeten komen maar de enige velden die wij zien zijn aardappelvelden.

Na ons bezoek aan het kasteel bereiken we via een kaarsrechte weg en onder een brandende zon (in Nederland?) later op de dag na 84 kilometer Den Oever waar we onder de fruitbomen een rustplaats vinden.

Diezelfde fruitbomen beginnen in de loop van de avond te suizen even later gaat het suizen over in loeien. Een straffe oosterstorm kondigt zich aan, uitgerekend op de dag dat we via de afsluitdijk naar Friesland willen oversteken.