Zuidoostelijk Banaat

Deze dag begint voor de verandering eens lekker fris. Het uitfietsen van het dorp gebeurt, net als het binnenfietsen, onder toeziend oog van de ooievaars.
In de nog koele ochtend fiets ik door het dorre en nog immer vlakke landschap richting Vršac. Rechte wegen, kleine dorpjes, akkers en kanalen vormen alweer het decor. De heuvels bij Vršac, Vrsacki breg, zijn een paar uur lang mijn mikpunt.

Net als ik, komt het het leven hier in Servië al vroeg op gang. Om half acht 's ochtends zijn de terrasjes bij de koffiebars al goed bevolkt. De koffiemolen draait op volle toeren, een genot voor de inwendige fietser.

Vršac ligt tegen de heuvels aan, het heeft een wijnroute, mooie gebouwen, kastelen in de heuvels en een onaangenaam toeristische sfeer. Na een korte pauze in het stadspark fiets ik vlug door.

De route is voor 't eerst weer (licht) glooiend. Met de bergen van Roemenië aan de ene kant en de wijnhellingen aan de andere, golf ik door naar Bela Crkva, een lief dorpje met een aantal meren vlakbij.

Aan één van deze meren ligt een vrij nieuw kampeerterrein, 'Oaza'. Deze plek zou het meest geschikt zijn voor fietsers. Inderdaad geen massatoerisme, maar klein en overzichtelijk met juist al die voorzieningen die een fietser zoekt. Een geschikte plek voor een rustdag.