dinsdag 11 juli 2017

Verplaatsing naar Sombor



Hier in Bezdan, in het noordwesten van Servië bij de Donau, lijkt het leven gemoedelijke voort te kabbelen. Deze ochtend kabbel ik lekker mee. Pas om drie uur 's middags fiets ik verder.
Tegenover het dorpsstrand, dat ook nog speelveld, speeltuin en tennisveld is, ligt mijn kampeerterrein. Dat zelf weer naast kayakclub 'Dunav' en de sportvelden ligt. Een ideale locatie om uit te rusten en af en toe een verkoelende duik te nemen in 't water. Op de radio hoor ik dat er een hitte-alarm is afgegeven. Schoolkinderen zijn vrij en allemaal bij het water te vinden, vaak samen met opa en oma. 's Avonds aangevuld met de rest van de (werkende) plaatselijke bevolking.
De route via Bački Monoštor was zo mooi dat ik hem nog een keer fiets (maar dan in omgekeerde richting). Juist in Bački Monoštor staat Stefano, een Italiaanse fietser. We fietsen samen op naar Sombor. Even later pikken we Frank op, een Canadese fietser. In Sombor verlaten ze m'n spoor als ik op zoek ga naar 't kampeerterrein.

Bij Bikecamp Longtour vind ik 'n plek voor de nacht. Jim, uit de V.S., is me al voorgegaan. Deze plek was me al aangeraden door de Franse familie die ik in Bogojevo ontmoette. De plek heeft alles voor de fietser: zitkamer, koelkast, kookgelegenheid, gereedschap enz. Alles met zorg ingericht en onderhouden door Peki die, hoe kan het ook anders, zelf een fietser is. Hij kent alle fietsroutes en kampeerplekken in de Vojvodina, heeft een wegenkaart van de Vojvodina voor me (jazeker ik fiets al drie dagen m'n neus achterna) en oneindig veel bruikbare informatie.
's Avonds neem ik met Peki nog alle kampeerplekken en routes door. Hij heeft zelf informatiebrochures gemaakt met routes, GPS coördinaten enz., geweldig. Hij vertelt me dat hij hoopt hier een fiets-informatiecentrum op te starten, zoals hij ook (naar eigen zeggen) het initiatief heeft genomen voor een fiets-informatiecentrum van Fruška Gora. Een initiatief dat ook hier zeker gewaardeerd zal worden
Peki's enthousiasme werkt aanstekelijk. We kletsen de hele avond. Terwijl we dat doen trekken de wolken over waarna het even later begint te regenen.

Eenmaal terug in m'n tent scheuren de wolken. Donder en bliksem vullen de lucht. De hemelsluizen gaan wagenwijd open in een kennelijke poging de Pannonische vlakte weer tot zee te maken.