Gestrand in Koutsounari

Vannacht is er een stevige wind met flinke rukwinden opgestoken. Langs de zuidkust en met name op de oostkaap kan het flink waaien waardoor het, zeker met de rukwinden, te gevaarlijk is om daar te fietsen.
De weersvooruitzichten geven voor morgen storm en overmorgen zware storm aan.
Vermoedelijk kan ik op z'n vroegst op zondag verder fietsen.

Ik breng de dag door met wandelen op het strand en kletsen met medekampeerders. Het is vrijdag, het weekend begint waardoor het drukker wordt. Er zijn twee medekampeerders bijgekomen waardoor het aantal in één klap verdubbeld is.

Vannacht trok de wind pas echt aan om in de loop van de dag er nog een schepje bovenop te doen. Wind loeit door de palmen en olijfbomen, takken buigen door tot op de grond.
Schuimkoppen staan op de Libische zee, bijna wordt ik er ingeblazen als ik het strand op loop.
Vandaag is er geen mens op straat, er wordt binnen gewerkt. De eigenaar van het kampeerterrein brengt me met de auto naar de winkel, lopen en fietsen zijn te gevaarlijk met deze wind.
Hij vertelt me dat Ierapetra één van de plekken op Kreta is waar het geweldig kan waaien. Meestal duurt dit dan een paar dagen, soms een week. Iedereen is dan gestrand tot de storm gaat liggen.

Als ik in de eetruimte aan mijn middageten begin, komt de eigenaar even later met een zak verse komkommers, tomaten en paprika's voor me. Uit eigen kweek.
Hij vertelt me dat er 50 jaar geleden een Nederlander naar Kreta is gekomen die de plaatselijke bevolking heeft geleerd hoe groenten in kassen te kweken. Er staat een standbeeld van hem in Ierapetra. Terloops nodigt hij me uit om vanavond in de taveerne op het familiefeest (geboorte en trouwerij) te komen.
Tot overmaat van gastvrijheid biedt hij me aan om in één van de hutten te verblijven totdat de storm voorbij is en ik weer verder kan fietsen.

Bij het wakker worden merk ik dat de wind is gaan liggen. Zou ik dan toch naar Vai, het Bounty-palmenstrand, en de oostkaap kunnen?
Ik lees alweer de weersverwachting die nog steeds stormachtige wind aangeeft, pas vanavond zou de wind afzwakken. Het lijkt er echter op dat de wind eerder is gaan liggen.
Vol goede moed bepak ik mijn fiets en vertrek. Nog voordat ik het terrein af ben wordt ik al terug geblazen. De wind blijft bovendien op volle kracht door waaien.

Mijn voornemen om naar de oostpunt te fietsen moet ik voorlopig opgeven. Dan maar op de koffie bij de Zwitserse buren, Monika en Willi.

In de loop van de middag gaat de wind liggen en verandert het weer. Het wordt zomers heet, prachtig weer om in de heerlijk koele Libische zee te zwemmen. Een buitenkans die ik me niet laat ontglippen.