Terwijl de omgeving nog lijkt te slapen breken we op om ruim voor de verwachte hitte op pad te gaan.
In alle vroegte fietsen we richting Eijsden waar de fietsknooppunten ons, tot frustratie, een blokje om laten fietsen om over de kasseien langs een café aan het water te rijden. Fiets en bagage protesteren mee.
Het pontje dat de oversteek over de Maas verzorgt, vaart pas vanaf 10:00 uur. Dat is voor ons pas halverwege de 'fietsdag' waardoor we 2,5 uren van de ochtendkoelte zouden mislopen. We besluiten om om te fietsen over de stuw in de Maas. Onverwachts passeren we een mooie kasteelhoeve, Kasteel Eijsden. We keren om en laten de fietsen bij de ingang achter voor een rondwandeling op de binnenplaats.
Even verderop beklimmen we de stuw bij Wezet en kruisen we de Maas. Waarna we in volle vaart afdalen om dwars doorheen alle taalbarrières richting Ternaaien te fietsen.
Na een laatste ommetje langs de Maas bereiken we aan de noordpunt van dit eiland het Albertkanaal dat hier geflankeerd wordt door mooie steile wanden. Terwijl we genieten van het fietsen in de schaduw van de 'berghelling' zien we binnenvaartschepen door de bocht het Albertkanaal in manoeuvreren.
Na een voorlopig afscheid van het Albertkanaal brengt het jaagpad ons richting de sluisjes van Neerharen waar we kunnen oversteken naar de Zuid-Willemsvaart.
Rechte, beboomde kanaaloevers begeleiden ons verder noordwaarts. Tegelijk klimt de zon steeds hoger, net als de temperatuur. Het bord dat waarschuwt voor rondvliegend ijs maakt de belofte (helaas) niet waar.
Tegenover het eilandje bij Neeroeteren strijken we neer voor onze middagpauze. Als we even later bij Bree de boerderijcamping Stukkenheidehof bereiken kunnen we nog voor het heetst van de dag de schaduw opzoeken.
