In alle rust ontwaken we in deze landelijke omgeving. In de stilte en koelte van de vroege ochtend meanderen we met de maas mee.
Langs zij-armen, grind-afgravingen, bossen en akkers genieten we van het natuurschoon en de uitzichten.
Wanneer we uiteindelijk langs het kanaal richting de Nederlandse grens fietsen stoppen we om een vos ruim baan te geven. Een paar minuten later wringen we ons, langs alweer de Maas, Maastricht binnen, waar het leven net op gang is gekomen.
We fietsen door nauwe straatjes van het centrum rondom het Vrijthof en ontspannen in het stadspark tot het tijd wordt om een bezoek te brengen aan de Domicaner boekhandel.
Na een aangename speurtocht legt Tomas de toonbank vol met boeken. Zes pillen gaan er mee op de rest van de fietstocht. Eén van de fietstassen moet leeggeruimd worden om plaats te maken voor het leesvoer.
Na een laatste kris-kras tocht door de binnenstad zoeken we de andere oever van de Maas op. Nadat Tomas al zijn evenwichtskunsten nodig heeft om bij de afdaling van de Sint Servaasbrug een buiteling te voorkomen, fietsen we naar het kampeerterrein De Oosterdriessen aan de Maas bij Eijsden. Hier duiken we bij het grindgat van Oost-Maarland de rivier in om af te koelen van vier dagen oververhitting.
In de loop van de avond stroomt het trekkersveldje vol met fietsers. We kletsen de avond weg samen met een stel Duitse fietsers die na een paar weken rondreizen op weg naar huis zijn.
Terwijl de omgeving nog lijkt te slapen breken we op om ruim voor de verwachte hitte op pad te gaan.
In alle vroegte fietsen we richting Eijsden waar de fietsknooppunten ons, tot frustratie, een blokje om laten fietsen om over de kasseien langs een café aan het water te rijden. Fiets en bagage protesteren mee.
Het pontje dat de oversteek over de Maas verzorgt, vaart pas vanaf 10:00 uur. Dat is voor ons pas halverwege de 'fietsdag' waardoor we 2,5 uren van de ochtendkoelte zouden mislopen. We besluiten om om te fietsen over de stuw in de Maas. Onverwachts passeren we een mooie kasteelhoeve, Kasteel Eijsden. We keren om en laten de fietsen bij de ingang achter voor een rondwandeling op de binnenplaats.
Even verderop beklimmen we de stuw bij Wezet en kruisen we de Maas. Waarna we in volle vaart afdalen om dwars doorheen alle taalbarrières richting Ternaaien te fietsen.
Na een laatste ommetje langs de Maas bereiken we aan de noordpunt van dit eiland het Albertkanaal dat hier geflankeerd wordt door mooie steile wanden. Terwijl we genieten van het fietsen in de schaduw van de 'berghelling' zien we binnenvaartschepen door de bocht het Albertkanaal in manoeuvreren.
Na een voorlopig afscheid van het Albertkanaal brengt het jaagpad ons richting de sluisjes van Neerharen waar we kunnen oversteken naar de Zuid-Willemsvaart.
Rechte, beboomde kanaaloevers begeleiden ons verder noordwaarts. Tegelijk klimt de zon steeds hoger, net als de temperatuur. Het bord dat waarschuwt voor rondvliegend ijs maakt de belofte (helaas) niet waar.
Tegenover het eilandje bij Neeroeteren strijken we neer voor onze middagpauze. Als we even later bij Bree de boerderijcamping Stukkenheidehof bereiken kunnen we nog voor het heetst van de dag de schaduw opzoeken.
Net als op andere dagen is het op de Stukkenheidehof al vroeg dag. Over nog stille paden volgen we alweer het water. Op deze rit volgen we het Kempische water richting Herentals.
Na Bocholt, waar de Zuid-Willemsvaart richting het noorden afbuigt, steken we de sluisjes over. Nog steeds in de ochtenddauw stuiten we op het kanaal van Bocholt naar Herentals waarlangs we, inderdaad, van Bocholt naar Herentals fietsen.
De ganzen van Neerpelt roepen ons dat het tijd voor een ochtendpauze. het kabbelende water met dobberende vogels zorgen voor nog meer ontspanning dan dat we al van het fietsen hebben.
Na de ganzen en de koelte van het water wacht ons verderop een rit door de Sahara. We banen ons een weg door deze woestenij en stoppen bij een oase om even de benen te strekken en de inwendige mens van water te voorzien.
Terug langs het kanaal koersen we op Herentals aan, dan weer links dan weer rechts van het water. Ondertussen laat de zon de omgeving al zinderen. Om ons heen plonzen mensen in het water om verkoeling te zoeken. Wij nemen af en toe ons gemak langs de waterkant en pedaleren dan weer zo rustig mogelijk verder.
Eenmaal bij Herentals zoeken we voorbij de stad het kampeerterrein De Zeven Geitjes. Tomas telt er maar vijf, de naam is wellicht aan verandering toe.
We vallen met onze neus in de boter hier bij de vijf geitjes. Vanavond is er een activiteit. Campinggasten maken plat liggend op het gras een menselijke piramide en zingen Het kleine café aan de haven. We hebben onze tent strategisch achter een blokhut gezet in de hoop dat deze als geluidsbarrière werkt.
Vandaag, op de verjaardag van het Koninkrijk, is het feest in Brussel en maakt koning Filip zich op voor een rondrit door de stad. Wij maken ons op voor een fietstocht langs het Albertkanaal.
Als we vijf van de zeven geitjes verlaten, fietsen we door de ochtenddauw over stille landwegen richting Grobbendonk om daar via de Kleine Nete op het Albertkanaal te stuiten.
Langs het kanaal zetten we koers richting Antwerpen. Binnen een mum van tijd zijn we bij Schoten waar we aan de picknicktafeltjes bij de sluisjes onze ochtendstop houden.
De heerlijke rust op deze Nationale Feestdag wordt slechts onderbroken door de trossen wielertoeristen die, net als wij, het Albertkanaal weten te vinden.
Bij Merksem verlaten we het Albertkanaal. Via Ekeren en Hoeven bereiken we de weilanden rond Stabroek waar de rust en ruimte ons weer omringen.
Nadat we tussen de schaduw van de bossen Zandvliet bereiken steken we door naar de Schelde. Met links de industrie en rechts het kanaal slingeren we naar de Scheldeoever waarbij we terloops de grenspaal passeren en de Nationale feestdag achter ons laten.
Onderlangs de zeedijk en dwars door het wereldberoemde Bath duwen we flink om de pedalen om het laatste stuk naar Rilland, ons einddoel van vandaag, af te leggen. Nog voor de middagboterhammen komen we aan zodat de we kunnen genieten van een middagje Oma.
De laatste rit van deze fietstocht voert ons door de Brabantse Delta. Voorlangs de Brabantse wal, tussen monding van Maas en Schelde fietsen we eerst rond het Zoommeer. We krijgen een blik op Bergen op Zoom van over het water en tegelijk oren, ogen, neus en mond vol met vliegjes die net als wij genieten van het meer.
Nadat we in Bergen een uitloper van de Brabantse wal over fietsen, sturen we richting huis. Tussen bossen en akkers doorkruisen we het polderland. Bij de kerk van Welberg vind we onze laatste rustplek van deze tocht.
Via de haven van Dinteloord trappen we door naar het Hellegat waar we het water over fietsen naar onze eigen Hoeksche Waard.
Een mooie fietstocht langs het water door zomerse Kempen zit erop. Met een nieuwe fietservaring en zes nieuwe boeken rijker komen we thuis.
