Posts tonen met het label Langs die Tuinroete. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Langs die Tuinroete. Alle posts tonen

woensdag 27 oktober 1993

Gestrand in Napier



Lekker vroeg zijn gaan we weer op pad, gewekt door de haan en uitgezwaaid door de twee andere kampeerders. De rit begint al meteen met flinke klim die telkens door een nieuwe wordt gevolgd. Ze lijken steiler dan die van gisteren. Annemiek heeft meteen bij de eerste klim al pijn in haar knie. Even later wordt de pijn zo erg dat ze nauwelijks verder kan fietsen. Half lopend, half fietsend komen we Napier binnen, het volgende dorpje. Hoe nu verder?

Bij de bank, het enige soort openbare gebouw dat we zien ga ik eens informeren. De bus naar Kaapstad blijkt vanochtend al vertrokken, volgende week gaat de volgende weer. Gelukkig weet de man van de bank weet dat iemand uit het dorp de volgende dag naar Kaapstad zal rijden, hij zal voor ons gaan informeren.
In afwachting van een oplossing voor vervoer naar Kaapstad, gaan we wat eten en daarna Napier verkennen. Terwijl we dat doen, regelen we een kamer in het enige hotel hier, dat tegelijk kroeg en drankwinkel is. Even later bezoeken de de kerk waar we naar binnen kunnen nadat we dat eerst even bij de dominee hebben gevraagd en waarna bij hen op de thee zijn uitgenodigd. Later op de dag komt de bankman ons vertellen dat Peter, die hier een plaasstal heeft, morgen naar Kaapstad rijdt. We gaan hem maar eens opzoeken.

Peter blijkt een aardige kerel die een heel eind kan weg kletsen over zijn ervaringen als politieman in Kaapstad. Een baan die had hij opgezegd na teveel vervelende situaties te hebben meegemaakt. Meteen daarna is hij verhuisd naar het platteland om zijn kinderen een fijnere omgeving te bieden.

Na een bijzonder onsmakelijke maaltijd in het hotel kletsen we in de kroeg nog wat met de eigenaar onder het drinken van een kopje koffie (wat erg ongebruikelijk blijkt hier in de kroeg). Daarna: naar bed, oogjes dicht en slapen maar.

donderdag 28 oktober 1993

In een bakkie naar Kaapstad



We beginnen de dag met een lekker Engels ontbijt waarna me met bepakte fietsen naar 'The Old Bridge' gaan, de plaasstal van Peter. De fietsen gaan achterin de laadbak en wij met z'n drieën op de voorbank. Op naar Kaapstad. Een katergevoel of een mooie rit? Toch dat laatste.

We rijden door heuvelland met akkers en weilanden, later door bergen en boomgaarden. Na de laatste pas dalen we af naar de Kaapse vlakte en rijden eerst langs Kayelitsha, een enorme gebied met krottenwoningen. We vervolgen langs de kust, door de duinen waar kleurige nieuwe braaiplekken zien, naar Muizenberg.
Hier in Muizenberg, bij Zandvlei, is er een kampeerterrein waar ik graag eens wil blijven. Muizenberg ken ik nog van een aantal jaren eerder en lijkt mij een goede uitvalbasis om het Kaapse schiereiland te verkennen.

Als we eenmaal geïnstalleerd zijn gaan we naar het strand en de boulevard van Muizenberg. Helaas is het te winderig om op het strand te blijven. Wel is er een stille minigolfbaan waar we ons kunnen uitleven.

vrijdag 29 oktober 1993

Kaapse Schiereiland



Vrijdag 29/10
We nemen de metro naar Kaapstad, kletsen met forensen. In de stad bezoeken we het cultuurhistorisch museum met vooral bezienswaardigheden uit de Hollandse tijd en kuieren in het park voor voor het Zuid-Afrikaans museum. Het is even wennen aan de kinderen die hier bedelen.
Op de terugweg bezoeken we nog even de universiteit. De universiteitsgebouwen liggen op een mooie plek tegen de berg, waardoor we uitzicht hebben over de buitenwijken een stukje van de Kaapse vlakte.

Zondag 31/10
Na een dagje Kaapstad en een dagje luieren gaan we vandaag weer op pad. In Rondevlei zou een vogelreservaat zijn. We fietsen door het vlakke land ernaartoe. De beheerder is blij om Afrikaans te praten, net als wij. Hij is benieuwd naar onze tocht en hoe we met onze fietsen in Zuid-Afrika waren beland.
Rondevlei blijkt een leuk natuurgebied. Er is een klein museumpje bij het verder waterrijke gebied. We kunnen er langs lopen en telkens alles overzien vanaf de uitkijkpunten. We zien veel watervogels waaronder pelikanen en zelfs twee schildpadden. Oppassen voor de seekoei!
Op de terugweg passeren we een wielerwedstrijd voor schoolkinderen.
's Avonds was er in de kroeg vlakbij een optreden en lekker eten. Nasi met saté, zeker een Nederlandse kok?
Dinsdag 2/11
Gisteren hebben we een lekkere rustdag gehouden. Ontspannen genoten we van de boulevard en de stranden om nadien lekker minigolf te spelen. Ook waren er kampeerders bij gekomen. Een Duits stel dat Afrika door fietst, althans dat was hun plan. Ook bij hen bleken knieproblemen de plannen te hebben veranderd. Ze rijden nu met een tweedehands auto verder. Hiermee zouden we met z'n vieren op pad gaan.
Eerst maken we een rit langs de kust van Valsbaai waar we in de verte dolfijnen zien. Dan door naar de kaappunt, door een mooi, bijna leeg natuurreservaat met vooral lage begroeiing die in september in bloei schijnt te staan. Is het een bontebok die ik in de verte zie?. Bij de kaap maken we een lange wandeling (het treintje dat de Flying Dutchman heet laten we links liggen) naar een uitkijkpunt. Zien we de Zuidpool? Via Kommetjie, waar we samosas eten, rijden we over Chapmans Peak en dan naar de World of Birds bij Houtbaai.

Woensdag 3/11
Deze dag gaan we naar de Universiteit van Kaapstad, waar ik een bezoek zou brengen. De afdeling die ik zocht blijkt inmiddels verhuisd naar het faculteitsgebouw bij het Grote Schuur ziekenhuis. Tim Noakes lijkt verrast om mij te zien. In ons gesprek wordt duidelijk dat het plan om hier mijn promotieonderzoek te doen niet door kan gaan zoals gedacht. Nu de politieke situatie veranderd is sinds ons schrijven verandert ook het personeelsbeleid. Het budget is al besteed en ik zou zelf voor sponsors moeten zorgen. Wel krijg ik van hem een lijst met namen van andere universiteiten waar ik eventueel terecht zou kunnen.
Donderdag 4/11
Op naar het Zuid-Afrikaans museum. Het bijbehorende planetarium kon niet boeien, het museum des te meer. Er is veel te zien over verschillende diersoorten en er hangt een levensgroot skelet van een blauwe vinvis in de zaal in het midden. We zien ook de geschiedenis van de verschillende volkeren van Zuid-Afrika uitgebeeld.

Zondag 7/11
Eergisteren hadden we een uitstapje gemaakt naar de Scratch Patch & Mineral World in Simonsstad. We zagen toen onderweg een Nederlands/Indonesisch restaurant waar we eens een keer 'bekend' konden eten.
Vandaag gaan we naar de Tafelberg. De vorige dag waren we hier al geweest maar het was toen zo druk dat we meteen terug gegaan zijn.
Vandaag zijn vroeg op om voor de drukte met de kabelbaan naar boven te kunnen. Eenmaal boven genieten we eerst van het ontbijt. Daarna wandelen we een aantal uren rond. We zien mooie rotsformaties en typische vegetatie en krijgen vergezichten over de wijde omgeving, de stad beneden, bergen in verte en baaien langs de kust.
De middag van deze lekker warme dag wordt een strandmiddag. We gaan naar het strand van Kampsbaai. Zonnen en af en toe het ijskoude water in rennen, in de golven springen en vlug er weer uit.

maandag 8 november 1993

Oostelijke buitenwijken bij Kaapstad



Maandag 8/11
We verhuizen naar Observatory en nemen afscheid van onze Duitse vrienden. Rustig fietsen we door de drukte richting Kaapstad om onze intrek te nemen in de Namasta Lodge. Eenmaal aangekomen ziet het veldje met hondepoep er niet aantrekkelijk genoeg uit om de tent op te zetten. Dan maar een kamer met een bed.
Dinsdag 9/11
's Ochtends vroeg gaan we op de fiets op pad voor ons bezoek aan de Botanische tuin in Kirstenbosch. Bij de eerste helling schiet de pijn echter bij Annemiek in haar knie. We keren terug. Omdat we de bus gemist hebben brengt Mike (van de Lodge) ons ernaartoe.
In de botanische tuin zien we allerlei verschillende bomen en andere planten in bloei. Schoolkinderen rennen door de tuin en nectarvogeltjes steken hun snavel in rode vetachtige bloemen.

Woensdag 10/11
De volgende dag bezoeken we Mosterd se Meule in, een bezienswaardigheid in dit deel van de wereld. Na Rhodes memorial gaan we weer op ´huis´ aan. Het ziet er daar nog steeds niet er hygiënisch uit.

Aan het eind van de krijgen we een lift naar de Jeugdherberg 'Stan's Halt' bij Kampsbaai waar we de rest van onze vakantie gaan doorbrengen.

donderdag 11 november 1993

In en om Kaapstad



De laatste dagen van onze reis verblijven we in 'Stan's Halt' jeugdherberg. Het beheerdersechtpaar van de jeugdherberg blijk ik nog te kennen van vroeger, van de jeugdherberg in Muizenberg. We kletsen even bij.

Vanaf ons onderkomen gaan we te voet naar Kaapstad, naar het kasteel dat gebouwd werd in Jan van Riebeeck's tijd. Het kasteel is eigenlijk een fort, zo dicht bij de zee gebouwd dat de kelder vol liep bij hoog water.

Vrijdag 12/11
Als we later in Sea Point zijn brengen we een bezoek aan Collin. Hij is verrast om ons te zien. We hebben elkaar 5½ jaar geleden voor het laatst gezien. Ook nu klets ik weer bij. Collin blijkt geëmigreerd naar Australië (iets waarvan hij vroeger zei dat hij dat nooit zou doen) en is net even 'thuis'.

De rest van de dag is het weer mooi strandweer en daar gaan we van genieten op het strand bij Kampsbaai.

Dinsdag 16 november
De afgelopen dagen hebben we een beetje ons gemak genomen. Een stranddag, een dagje Kaapstad (Waterfront, Gouwe Akker, Groentemarkt). Ook in de jeugdherberg ontspannen we, het licht op een heerlijke plek en de andere gasten zijn ook nog eens aangenaam gezelschap.
Vandaag doen we samen met Collin de wynroete. We rijden langs tussen wijngaarden zien mooie wijnboerderijen. We proeven overal wat en nemen een klein voorraadje mee naar huis.

Woensdag 17/11
Ter afsluiting van ons avontuur gaan we op één van onze laatste dagen nog een keer naar de Tafelberg. Deze keer komen we erg vroeg in de ochtend wanneer het nog koel is, we gaan klimmen. Met proviand en vooral drinken beginnen onze voettocht. Eerst lopen we een stuk omhoog, daarna volgen we de contouren van de berg. Het duizelt, heb ik nu ineens hoogtevrees? Het laatste stuk is meer klauteren, door een kloof naar boven.
Eenmaal boven genieten we een laatste keer van het uitzicht totdat het tijd wordt om naar huis te gaan en nog een laatste keer te genieten van de zonsondergang bij Kampsbaai.